НАВАГОДНЯЕ ПАСЛАНЬНЕ КІРАЎНІКА БАЎГАРСКАЙ ПРАВАСЛАЎНАЙ ЦАРКВЫ

Гасподзь дасьць сілу народу Свайму; Гасподзь дабраславіць народ Свой мірам.

 (Пс. 28:11)

Упадабаныя ў Госпазе дзеці нашае Сьвятой Царквы.

Хвала, сьпевы і ўдзячнасьць наша ўсяшчодраму і міласьціваму Айцу Нябеснаму, які ў задуме Сваёй міласьці трымаў нас у мінаючым годзе ў міры, захаваў ад усялякага злу і бяды, сьцьвярджаючы ў веры, старана робячы дабро і, гледзячы зь цярпеньнем, скіроўваў на шлях ісьціны і праўды. Зь мінаючымі днямі не пройдзе бясьсьледна і наша адказнасьць, якая напаўняе нас адчуваньнем задаволенасьці ад посьпехаў, і жалем  на няўдачны вопыт барацьбы зь запаламі і спакусамі гэтага сьвету. Парог новалецьця – гэта не толькі шумныя падрыхтаваньні да Новага Года, але і час для руплівай ацэнкі, якая патрэбна прад захапляючай сустрэчай зь новым гадавым пэрыядам, каб атрымаць абнаўленьне і зьвярнуцца з чыстым сэрцам да Бога (Мц. 5:8), каб адчуваць сябе ў адпаведнасьці з “новым стварэньнем” (Гал. 6:15).

У мінуўшым годзе наш Гасподзь Бог Сьвятой Царквы працягваў нашу сьвятую місію выратаваньня, і, у прыватнасьці, уплыў яе на адраджэньне арганічнай сувязі паміж баўгарскае праваслаўнае адукацыяй і маральнасьцю, духоўнасьцю і культурай, з клопатам аб будучыні дзяцей і студэнтаў, нашай моладзі. У сувязі з падрыхтоўкай законапраекту аб школьнай адукацыі і дашкольным выхаваньня і навучаньня, падкрэсьліў Сьвяты Сынод, царква, сям’я, школа і дзяржава працуюць разам і са ўсёй сілай, каб дапамагчы баўгарскім дзецям ў іх разьвіцьці як адукаваных, шляхетных, гарманічных і высокапатрыятычных асоб. Выхаваньне хрысьціянскае маралі зь дзяцінства дазволіць выбудаваць маральныя сілы і валявыя якасьці, каб пераадолець шматлікія сёньняшнія спакусы, зьвязаныя зь актамі жорсткасьці, грубасьці і гвалту. Мы зьяўляемся сьведкамі розных злачынстваў, зьдзейсьненых маладымі людзьмі, нават дзеці, захопленыя багатым ладам жыцьця злачыннага сьвету. Мудры раіць: “Хай не зайздросьціць сэрца тваё грэшнікам; а хай будзе яно ва ўсе дні ў страху Гасподнім” (Выс. 23:17), бо “Страх Гасподні вядзе да жыцьця, і хто мае яго, заўсёды будзе задаволены, і ліха не спасьцігне яго” (Выс. 19:23).

Багаты быў сыходзячы год на юбілейныя ўрачыстасьці, якія адзначала наша Сьвятая Царква і грамадзтва: 150 гадоў Велікоднага богаслужэньня баўгарскіх япіскапаў у Канстантынопалі (1860), зрабіўшагася падмуркам для стварэньня незалежнае Баўгарскае Царквы, 140 гадоў зь дня апублікаваньня Фірмана султана (1840), фармаваньне баўгарскага экзархату і аднаўленьне незалежнасьці Баўгарскай царквы; 200 гадоў спачыну мучаніка Пракопа Варнаўскага і іншых важных урачыстасьцяў, якія былі добрай падставай, каб зь удзячнасьцю згадаць яркія дзеі і падзеі.

З пастырскаю апекай аб нашых суайчыньніках у замежжы, Сьвяты Сынод спрабаваў уладкаваць царкоўна–адміністрацыйнае жыцьцё ў Заходніх– і Сярэднеэўрапейскіх нашых эпархіях і былі зроблены афіцыяльныя захады да Румынскага Сьвяцейшага Патрыярха Данііла, каб была магчымасьць пабудовы Баўгарскай царквы ў Бухарэсьце, якая аб’яднае баўгарскія грамады ў адукацыйных і патрыятычных мерапрыемствах, дзеля падтрымкі брацкіх адносін паміж нашымі сьвятымі Праваслаўнымі Цэрквамі і народамі.

У працэсе зьдзяйсьненьня пасьпяховай і добраплённай царкоўнай сацыяльнай дзейнасьці ў працягу наступнага года мы спадзяемся, што Гасподзь Саваоф з намі, Ён цьвярдыня наша і шчыт, і Ён дапамагае нас (Пс. 27:7). Хоць і слабыя, мы лічым, што сіла Боская праяўляецца ў нямогласьці (2 Кар. 12:9), калі мы паспрабуем адвярнуцца ад зла і рабіць дабро, калі мы імкнёмся да міру і крочым за ім (Пс. 33:15).

Дзён мірных і дабраслаўлёных па мілаце Боскай у 2011 годзе, шчасьця і квітненьня для Царквы і айчыны, для ўсіх суродзічаў у краіне і па-за яе межамі.

Шматлікія гады!

† Максім, патрыярх Баўгарскі.