Сьвяціцель Рыгор Палама
Са старажытных часоў Крыж Хрыстовы быў прадказаны і выяўлены ў выглядзе вобразаў; м калі б не было сілы Крыжа, ніхто б ніколі не здолеў прымірыцца з Богам. Таму што пасьля гэтага злачынства прабацькаў у раю Боскім праз дрэва, грэх ажыў, мы ж памерлі, і раней сьмерці цела, зьдзейсьнілася сьмерць душы, якая ёсьць аддаленьнем душы ад Бога. Тое жыцьцё, якім мы жылі пасьля злачынства, было жыцьцём у граху і жыцьцём цялесным; грэх жа не падпарадкоўваецца закону Боскаму, ды і няздольны; так і жывучыя цялесным жыцьцём, няздольныя дагадзіць Богу. І паколькі, як і Апостал кажа: “Плоць жадае супраціўнага Духу, а Дух – супраціўнага плоці” (Гал. 5:17), – Бог жа ёсьць Дух і сама Дабрыня і Дабрадзейнасьць, – і наш дух створаны па ўзору і падабенству Ягонаму, але ў выніку і на падставе граху прыйшоў у нягоднасьць, – то да таго часу, пакуль грэх не будзе зьнішчаны і жыцьцё ў целе зьведзена на нішто, якім чынам мог бы хто аднавіцца ва ўсім і зрабіцца жаданым Богу – Крыж Хрыстовы і ёсьць зьнішчэньне граху. Таму адзін зь нашых богасносьбітных Айцоў, будучы запытаны адным зь няверных: “Няўжо ён верыць ва Ўкрыжаванага?” – адказаў: “Да, – ва Ўкрыжываўшага грэх”. Багата хто і раней зьяўленьня Крыжа Хрыстовага, быўшыя да Закону і пасьля Закону, былі засьведчаны Самім Богам, як – сябра Боскі, і Цар, і Прарок Давыд, як, натуральна, і сам тады будучы ў ліку сяброў Боскіх, кажа: “Якія ўзьнёслыя для мяне намеры Твае, Божа” (Пс. 138:17). Але ж як гэта так, што і раней абвешчаны яны: “Сябрамі Боскімі?” – Я вам вытлумачу гэта, калі вы выявіце мне послух і ўважна будзеце слухаць (мае словы).
