У імя Айца, і Сына, і Сьвятога Духа.
Упадабаныя браты і сёстры!
Сёньня мы, як і ўсе сьвядомыя беларусы ва ўсім
сьвеце, сабраліся тут, каб малітоўна памянуць усіх тых, хто аддаў свае жыцьця ў
змаганьні за свабоду нашае Бацькаўшчыны – Сьвятой Беларусі.
Кожнаму народу ягоную зямлю, мову – усё тое, што
мы называем словам Бацькаўшчына дае Бог. Гэтая думка ясна выкладзена ў Новым
Запавеце: “Дзеля гэтага схіляю калені мае
прад Айцом Госпада нашага Ісуса Хрыста, ад Якога мѓе найменьне ўсякая
айчыннасьць на нябёсах і на зямлі” (Эф. 3:14 – 15). Таму немагчыма ўявіць
сябе сапраўднага праваслаўнага, якому не ўласьціва любоў да сваёй Радзімы.
Любоў – гэта не абстракцыя, гэта служэньня. Таму
любоў да Радзімы, таксама як і сапраўдная любоў да сваёй сям’і: маці, бацька,
жонкі, дзяцей, ёсьць любоўю ахвярнай. Бо вучыць нас Хрыстос: “Няма большае за тую любоў, як калі хто
пакладзе душу сваю за сяброў сваіх” (Ян. 15:13).
