СЛОВА НА ДАБРАВЕШЧАНЬНЕ ЎСЯСЬВЯТОЙ БАГАРОДЗІЦЫ

мітрапаліт Антоні (Суражскі)

У імя Айца, і Сына, і Сьвятога Духа.

Сьвяты бываюць розныя. Часам душа бывае так напоўнена радасьцю, захапленьнем, замілаваньнем, што чалавек застаецца бязьдзейным, таму што занадта перапоўнена сэрца, занадта вялікая радасьць. Часам чалавек застаецца бязьдзейным, таму што гора такое глыбокае, скруха так глыбокая, што не паднімецца рука на працу, на дзеі. І ў сьвяце Дабравешчаньня Боскай Маці пераплятаюцца таямніча і жахліва, страшна і дзівосна гэтыя два настроі. Зь аднаго боку — як не радавацца, як не дзівіцца і не трапятаць пры думцы, што голас Гасподні дасягнуў Усячыстай Дзевы Багародзіцы і Анёл абвясьціў Ёй, што Сам Бог праз Яе зробіцца чалавекам, увойдзе ў гэты сьвет, і што прыходам Боскім увесь сьвет ужо будзе зьменены, ужо не будзе стаяць тварам да твару са сваім Творцам толькі ў трапятаньні і глыбокай павазе, але будзе радавацца, што ў ім, у ягоным асяродку — Сам Бог: не толькі пра тое, што чалавек так вялікі, што Бог мог зь ім злучыцца, але усё стварэньне рэчыўная, таямніча бачным чынам злучана зь Ім.

ДАБРАВЕШЧАНЬНЯ ЎСЯСЬВЯТОЙ УЛАДАРКІ НАШАЙ БАГАРОДЗІЦЫ І САПРАЎДЫ ДЗЕВЫ МАРЫІ

25 сакавіка

на Вялікае Вячэрняй

У нядзелю, панядзелак, аўторак і чацьвер вечарам — Вячэрня па парадку, як ніжэй. У сераду і пятніцу пасьля чытаньня бывае Літургія раней асьвячоных дароў.

На “Госпада клічу” вершыры на 10

Сьпяваем з Трыёдзі саматонны дня двойчы, і падобны з Трыёдзі тры, і сьвята тры паўторвая дзьве зь іх.

Тон 6

Спрадвечны плян абвяшчаючы Табе, Юначка, / Гаўрыіл прадстаў прад Табой, вітаючы Табе і прамаўляючы: / “Радуйся, зямля без насеньня; / радуйся цярновы куст не згараючы; / радуйся, глыбіня няўласная позірку; / радуйся мост, да нябёсаў прыводзячы / і лесьвіца высокая, якую Якаў бачыў; / радуйся Боскі сасуд зь манай; / радуйся, збаўленьня ад праклёну; / радуйся, пакліканьня Адама да выратаваньня, / Гасподзь з Табой!” (два разы)

“Як чалавек зьяўляешся ты прад Мной”, / — кажа Архістратэгу Ўсягодная Юначка, — “і як прамаўляеш словы, / перабольшваючыя розум чалавечы?” / Бо ты выказаў, што будзе Бог зь Мною / і ўсяліцца ва ўлоньня Мае. / І як зраблюся Я, распавядзі Мне, месцам прасторным і сьвятым, / Херувімамі Насімага?” / Не спакушай Мяне падманам; / бо Я не ведаю асалоды плоці: / не пасьвячоная я ў таямніцу шлюбу, / як жа Я здолею нарадзіць Дзіця?” (два разы)

“Там, дзе жадае Бог, / адступае прыроды закон”, — кажа бесьцялесны, / — “ і тое, што вышэй чалавека зьдзяйсьняецца. / Бо маім праўдзівымі словамі, Усясьвятая, Усягодная!” / Яна ж усклікнула “Да будзе мне цяпер па слову твайму, / і Я нараджу Бесьцялеснага, плоць ад Мяне прыняўшага, / ды ўзьвядзе Ён чалавека, як Адзіны моцны, / у першапачатковую годнасьць / праз яднаньня зь Сабой!”. (два разы)

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу, цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.