прат. Сяргей Горбік
І зьявіліся ім языкі падзеленыя, як бы вогненныя, і апусьціліся па адным на кожнага зь іх. І напоўніліся ўсе Духам Сьвятым і пачалі гаварыць на іншых мовах, як Дух даваў ім вяшчаць.
Дзеі. 2:3 – 4
Уступ
Пытаньне арганізацыі богаслужбы на беларускае мове заўсёды было актуальным для дзеячаў нацыянальнага беларускага руху. Але ягоную большую частку яно цікавіла выключна ў палітычным і культурніцкім сэгмэнце. Цалкам магчыма – менавіта апошні момант зрабіўся асноўнае падставай таго, што мэтанакіравана і сыстэмна гэтым пытаньнем сур’ёна ніхто не займаўся да пачатку 90-х гадоў ХХ ст. Толькі паўстаньне незалежнай Беларускай Дзяржавы прымусіла дзьве найбольш буйныя рэлігійныя структуры ў Беларусі: Рускую Праваслаўную Царкву Маскоўскага Патрыярхату (далей РПЦ МП) і Рыма – Каталіцкі Касьцёл надаць пэўную ўвагу гэтаму пытаньню. Але іх рэальныя вынікі, на вялікі жаль, былі і застаюцца мінімальнымі, а выгляд нават зьдзейсьненых перакладаў – пакідае жадаць лепшага. Тут нават не дапамагае праца невялікага “беларускага кола” (некалькіх сьвятароў і вернікаў) у Беларускім Экзархаце РПЦ, якое моўна і традыцыйна застаецца “закладнікам” палітычнае каньектуры РПЦ МП.
