сьвяціцель Рыгор Багаслоў
Змоўкніце, паважаныя вусны; і ты, пяро маё, пішы словы маўчаньня, распавядай словамі вяшчаньня сэрца.
Калі, прыносячы таямнічую ахвяру чалавечым пакутам Бога, каб і самаму мне памерці для жыцьця, зьвязаў я цела на сорак дзён, па законах Хрыста—Цара, бо вылячэньне даецца целам вычышчаным, тады, па—першае, прывёў у непахіснасьць розум, жывучы адзін удалечыні ад усіх, абклаўшыся воблакам жальбы, сышоўшы увесь у сябе і без разваг думкамі, і потым, трымаючыся правіл сьвятых мужоў, прыклаў дзьверы да вуснаў. Падстава гэтаму тая, каб, устрымліваючыся ад усякага слова, навучыцца выконваць меру ў словах.
