УВЯДЗЕНЬНЕ Ў ХРАМ УСЯСЬВЯТОЙ БАГАРОДЗІЦЫ

мітрапаліт Антоні (Суражскі)

У імя Айца, і Сына, і Сьвятога Духа.

Напачатку Каляднага посту мы поўныя глыбокай пашаны сьвяткуем Уводзіны Боскай Маці ў храм. Храм — гэта дом Божы, гэта месца, якое Богу прыналежыць непадзельна, месца, дзе ні думай, ні пачуцьцямі, ні волі не можа быць іншай, як волі Боскай. І вось Усячыстая Дзева Багародзіца ў юныя, дзіцячыя гады прыводзіцца ў храм Гасподні, уступае ў тую вобласьць, дзе акрамя Бога і Ягоных шляхоў няма нічога; Яна апускаецца ў малітву, Яна стаіць прад Жывым Богам, Яна аддаецца жаночай сьвятой працы, якая можа быць выразам — калі толькі сэрца чалавека чула і чыста — адной любові і клопату.

СЛОВА Ў ДЗЕНЬ УВЯДЗЕНЬНЯ Ў ХРАМ УСЯСЬВЯТОЙ БАГАРОДЗІЦЫ

архіяпіскап Лука (Война-Ясянецкі)

Са статыстычных дадзеных пра людзей, дасягнуўшых вельмі глыбокай старасьці, мы пазнаём, што іх асабліва шмат сярод жывучых на высокіх горах Каўказа і Азэрбайджана і на іншых высокіх гарах. І ў наш час дзесьці ў Азэрбайджане жыве незвычайны старац, дасягнуўшы ста пяцідзесяці гадоў, а стогадовых там нямала.

Чым растлумачыць гэты незвычайны уплыў высокіх гор на даўгавечнасьць жыцьця людзей?

Несумнеўна, у вельмі значнай меры тым, што горцы усё сваё жыцьцё дыхаюць найбольш чыстым паветрам і сілкуюцца галоўным чынам малочнымі прадуктамі і мясам здаровых авечак.

А ў велізарных гарадах, у якіх насельніцтва дасягае мільёнаў, людзі дыхаюць зусім не здаровым паветрам, якое зьмяшчае мноства выпараў усіх заразных хвароб, і нярэдка жывуць у кватэрах і дамах, заражаных сухотнымі бактэрыямі, якія вельмі цяжка вынішчыць. Велізарныя шматпавярховыя дамы загароджваюць шлях жыватворным прамяням сонца. І ежа жыхароў велізарных гарадоў, вядома, значна горш, чым ежа людзей высокіх гор.

КАЗАНЬ АБ УВАХОДЗЕ Ў ХРАМ УСЯСЬВЯТОЙ БАГАРОДЗІЦЫ І ЗАЎСЁДЫ ДЗЕВЫ МАРЫІ

Памяць 21 лістапада

Калі Ўсячыстай Богаюначцы, Усядабраслаўлёнай Дзеве Марыі Багародзіцы споўнілася тры гады ад нараджэньня, сьвятыя праведныя бацькі Якім і Ганна, вырашылі выканаць дадзенае імі абяцаньне – аддаць на служэньне Богу народжанае імі дзіця. Склікалі яны ў Назарэце, дзе жылі, усіх сваіх родзічаў зь царскага і архірэйскага роду, – бо сам праведны Якім быў зь царскага роду, жонка ж ягоная, сьвятая Ганна, была з роду архірэйскага, – а таксама хор нявінных дзяўчат; падрыхтавалі шмат сьвечак і атачылі Ўсячыстую Дзеву Марыю царскай прыгажосьцю, як усё гэта сьведчыцца сьвятымі айцамі.

Сьвяты Якаў, архіяпіскап Ерусалімскі, ад асобы Якіма, кажа так:

– Паклічце нявінных дачок Жыдоўскіх, каб яны ўзялі палаючыя сьвечкі.

Ад асобы праведнай Ганны, сьвяты Герман, патрыярх Канстантынопальскі кажа:

– Я выконваю прад Госпадам тое абяцаньне, якое прамовіла ў стане смутку, і дзеля гэтага сабрала хор дзяўчатак са сьвечкамі, склікала сьвятароў, запрасіла родзічаў, гаворачы ўсім: радуйцеся са мной, бо я цяпер зрабілася маці і сям’ёй, прыводзячы сваю Дачку не да цара зямнога, але да Бога, Цара Нябеснага.