Сёньня вялікага праваслаўнага прапаведніка сьвятла праўдзівага; Да сьвятла вечнага прыводзіць Крыніца сьвятла.
Гэты сын Боскага і вечнага Сьвета, сапраўды праўдзівы чалавек Божы і дзівосны слуга і служыцель Божы, быў родам з Канстантынопалю і меў высакародных і набожных бацькоў. Ён імкнуўся упрыгожыць дабрадзейнасьцю і вучэньнем не толькі зьнешняга і пачуцьцёвага чалавека, але асабліва — унутранага і нябачнага. Калі ён быў яшчэ вельмі юны, бацька ягоны памёр; маці ж і яго, і усіх ягоных братоў і сясьцёр, выхоўвала ў строгасьці і вучыла запаведзям і Сьвятому Пісаньню, а таксама пасылала да настаўнікаў, каб ён добра навучыўся ад іх і сьвецкай прамудрасьці. Дзякуючы прыродным здольнасьцям і стараннасьці ў вучэньні, ён неўзабаве вывучыў усе філязофскія навукі.
Калі Рыгору споўнілася 20 гадоў, палічыўшы усё зямное горшым сноў, жадаў накіравацца да Бога, Крыніцы і Падаўцу усякай прамудрасьці, і дасканалым жыцьцём усяго сябе прысьвяціць Яму. Тады ён адкрыў маці свой богадагодны намер, вялікую любоў да Бога і палымянае жаданьне і знайшоў, што яна падобна яму доўгі час тужыла пра гэта і ў роўнай меры зь ім гэтаму радая. Маці, адразу сабраўшы да сябе усіх дзяцей, радасна сказала: Вось я і дзеці, якіх даў мне Бог (Іс. 8:18; Жыд. 2:13) . Выпрабоўваючы іх добрыя думкі, яна абвясьціла ім намер вялікага Рыгора. Ён, зьвярнуўшыся да іх з павучальнымі словамі, неўзабаве пераканаў усіх пагадзіцца і рупліва рушыць усьлед пакіданьня сьвету, схіліўшы да падобнай яму любові. Затым, паводле эвангельскай запаведзі раздаўшы усю маёмасьць жабракам, велікадушна адмовіўшы царскую літасьць, славу і палацавыя ушанаваньні, ён рушыў усьлед за Хрыстом.
