Monday, August 22, 2011

БЕЛАРУСКА-УКРАІНСКАЯ АНТЫБАЛЬШАВІЦКАЯ АПЭРАЦЫЯ НА ПАЛЕСЬСІ

21 жніўня ўсе беларускія патрыёты адзначаюць 70-я ўгодкі пераможнае беларуска-ўкраінскае вайсковае апэрацыі на Палесьсі ў 1941 годзе. Мы, праваслаўныя беларусы, сёньня молімся за ўсіх беларускіх змагароў, якія ў 1941 годзе ўзялі зброю, каб ачысьціць нашу зямлю ад маскальска-жыдоўскіх акупантаў, каб беларусы былі гаспадарамі на сваёй зямлі. Вечная памяць ім і вечная слава!

Сяргей Ёрш, прат. Сяргей Горбік

Пачатак нямецка-савецкай вайны стаў сыгналам для ан­ты­са­вец­кіх выступаў на Палесьсі. Больш арганізавана гэта адбылося ў яго ўкраінскай частцы, дзе яшчэ з даваенных часоў існавала ба­я­вая арганізацыя “Украінскае Нацыянальнае Адраджэньне”, якая з пачаткам вайны стала звацца “Палескай Сеччу” (пазьней — Палеская Сеч Украінскай Паўстанчай Арміі альбо проста ЎПА), а яе кіраўнік Баравец (“Байда”) стаў атаманам Тарасам Бу­ль­бай. На заходнебеларускім Палесьсі падобнай арганізацыі не было, але групы і суполкі былых паўстанцаў, антысаветчыкаў з розных раёнаў падтрымлівалі кантакты паміж сабой. На не­ле­га­ль­ным становішчы заставалася некалькі беларускіх аддзелаў, якія ў верасьні 1939 году ўдзельнічалі ў антыпольскім паў­с­та­нь­ні. З выбухам вайны ўсе яны выступілі са зброяй у руках і ўста­наў­лі­ва­лі сваю ўладу ў вёсках і мястэчках. Адбывалася гэта пры ак­тыў­най падтрымцы насельніцтва, якое было расчараванае са­вец­кай уладай, найперш яе эканамічнымі мерапрыемствамі і рэп­рэ­сі­я­мі. Такім чынам на значнай частцы беларускага Па­ле­сь­ся ўжо ў канцы чэрвеня 1941 году ўтварыліся атрады самааховы, у задачу якіх уваходзіла абарона жыцьця і маёмасьці на­се­ль­ніц­т­ва на падкантрольнай тэрыторыі, зрыў мабілізацыі ў Чырвоную Ар­мію, вызваленьне вязьняў турмаў і канцлягераў НКВД.