сьвяціцель Феафан Затворнік
І
У сьвята Уводзіны ў храм Усясьвятой Багародзіцы знаходжу своечасовым прапанаваць вам навучаньне пра малітву, — галоўнае справе храма. Храм ёсьць месца малітвы і ніва яе разьвіцьця. Дзеля нас уводзіны ў храм ёсьць уводзіны ў дух малітоўны. І сэрца дабраваліць Гасподзь называць храмам Сваім, куды уваходзячы разумна, стаім прад Ім, узыходжаньне да Яго узбуджаючы, як духмянае курэньне фіміяму. Будзем жа вучыцца, як гэтага дасягнуць!
Зьбіраючыся ў храм, вядома, вы моліцеся. І тут зьдзяйсьняючы малітву, дакладна, і дома не пакідаеце яе. Таму залішне было б казаць вам аб нашым абавязаку маліцца, калі вы моліцеся; але ніяк, думаю, не залішне паказаць вам два — тры правілы пра тое, як зьдзяйсьняць малітву, калі не ў навучэньне, то ў напамінак. Справа малітвы ёсьць першая справа ў хрысьціянскім жыцьці. Калі ў стаўленьні да звычайнага парадку спраў праўдзівая прымаўка: стагодзьдзе жыві, стагодзьдзе вучыся; то тым больш яно датычыцца малітвы, дзеяньне якой не павінна мець перапынку, і ступені якой не маюць мяжы.
