ГОСПАД ЖАДАЕ НАШАЙ ДАСКАНАЛАСЬЦІ

“Бо гэта воля Божая, асьвячэньне вашае”

(1 Фэс. 4:3)

Некаторыя праваслаўныя людзі не усьвядомяць, што жывая вера абавязвае іх імкнуцца да удасканаленьня; яна ў іх бязьдзейнічае, і яны не робяцца лепшымі. Здавольваючыся ціхім, мірным жыцьцём, жадаючы, каб усё засталося па-ранейшаму, яны ніколькі не думаюць аб неабходнасьці той вялікай зьмены, якая павінна адбыцца ў нас пры нашым звароце. “Вера без спраў мёртвая”, - кажа апостал Якаў (Як. 2, 20), і справы любові, справы самаахвярнасьці, разьвіцьцё духоўных нашых сіл, утаймаваньне нашага нораву і грахоўных схільнасьцяў, перайманьне нашаму вялікаму Настаўніку і Госпаду натуральна паходзяць з праўдзівай, глыбокай веры. “Воля Божая ёсьць асьвячэньне вашае” (1 Фес. 4:3).

Госпад жадае нашай дасканаласьці, і ў Ім мы не толькі знойдзем збавеньне ад спакусы, але і невычэрпную крыніцу духоўных сіл. Госпад прабачае грахі з тым, каб мы ад іх адмовіліся. Ён адчыняе дзьверы перад намі, але Ён не упусьціць нас у гэтую дзьверы неабноўленымі, зь нашымі старымі грахамі, з благімі схільнасьцямі, зь заганнымі думкамі. Апантаныя свавольствам патрабуюцца не толькі ў прабачэньні, але і ў вылячэньні. Так і зьнамі; прабачэньне нам неабходна, але разам з тым нам трэба і гаючы сродак ад маральнай хваробы.

У лісьце да сабрата адна духоўная асоба кажа: “Ніколі не спыняй казаць тваёй пастве, што вышэйшае шчасьце складаецца ў сьвятасьці і што канчатковая мэта выратавальнай ахвяры Збаўцы ёсьць прыцягненьне людзей да сьвятасьці і перайманьня Хрысту”.