Жыцьцяпіс і Акафіст прападобнаму Аўрааму Смаленскаму, цудатворцы

Памяць 21 жніўня / 3 верасьня

Прападобны Аўраам нарадзіўся ў Смаленску ад багатых і набожных бацькоў. У школе ён адрозьніваўся здольнасьцямі і дапытлівасьцю і вельмі любіў хадзіць у царкву сьпяваць і чытаць. Ад шлюбу ён ухіліўся і па сьмерці бацькоў раздаў іх маёнтак цэрквам і бедным, а сам вырашыў весьці жыцьцё жабрака, просячы пры гэтым Бога паказаць яму шлях да выратаваньня. Па пакліканьню звыш ён паступіў у манастыр Усясьвятой Багародзіцы у 6 вёрстах ад Смаленска (цяпер в. Багародзіцкая), дзе захавалася ягоная пячора і астаткі пасаджанага ім дуба. Тут ён, выконваючы паслухмянства, вывучаў Сьвятое Пісаньне і жыцьці сьвятых і, атачыўшы сябе пісарамі, складаў павучальныя артыкулы і зборнікі. Стаўшы ераманахам у 1198 г., ён штодня служыў літургію і прапаведаваў, прыцягваючы мноства людзей сваім добрым словам. Так прайшло 35 гадоў. Яго уплыў на людзей выклікаў зайздрасьць, і яго сталі гнаць. Тады ён сышоў у смаленскі манастыр Сьвятога Крыжа. Але народ працягваў прыходзіць да яго, і паклёпнікі не супакоіліся. Яго прадставілі на суд да япіскапа, абвінаваціўшы ў ерасі. Але здарылася ў то час быць князю Раману Расьціславічу. Ён не знайшоў у абвінавачваньнях ні аднаго словы праўды і загадаў абвінаваўцам разыйсьціся. На іншы жа дзень паклёпнікі вярнуліся, і ні спакойныя адказы звышгоднага Аўраамія, ні абарона яго, па наказе звыш, манахам Лукой не выратавалі вялебнага ад забароны зьдзейсьняць богаслужбы й гутарыць з народам. Тады пачаліся засуха і хваробы. Набажэнствы не дапамагалі. Сьвятар Лазар сказаў япіскаму, што, калі не дазваляць Аўраама, будуць яшчэ горшыя беды. Япіскап дазволіў, прасіў у Аўраамія прабачэньні, і, па малітвах Аўраамія, пайшоў багаты дождж. Так была даказаная яго праўда, а япіскап заснаваў манастыр у гонар Пакладаньня годных Усясьвятой Багародзіцы і плябанам яе прызначыў Аўраамія.

МЕНСКАЯ ІКОНА УСЯСЬВЯТОЙ БАГАРОДЗІЦЫ

Памяць 13/26 жніўня

Менская ікона Ўсясьвятой Багародзіцы была прывезена Кіеўскім князем Уладзімірам з Корсуня і пастаўлена ў Кіеўскае Дзесяціннае царкве. У 1500 годзе, у часе ўзяцьця Кіева ханам Менглі-Герэям, адзін татарын, садраўшы зь іконы рызы ды ўпрыгожаньні, кінуў яе ў Дняпро. Праз некаторы час яна апынулася плывучай па рацэ Сьвіслач. Трынаццатага жніўня 1500 года, прыстаўшы да берага абраз, атачоны незвычайным сьвятлом, урачыста перанесьлі ў Менскую царкву Нараджэньня Ўсясьвятой Багародзіцы.

Трапар іконе Боскае Маці Менская, тон 4

На дрэве крыжовым зьявілася ты, Усячыстая Юначка, з Канстантынопалю ды Кіеву, / Богам захаванаму гораду Менску міласьць паказаўшы. / Асьвяці нас, грэшных, зьзяньнем Сваім, / выяві, як заўсёды, сілу Сваю, / выратуй нас абаронай Сваёй / ды пазбаў нападаў варожых, / бо Цябе, Непарушную Сьцяну і адзіную Надзею, маем.

Лідчына: Тэрор польскай "Арміі Краёвай" супраць беларускіх настаўнікаў

Настаўнікі Клецкай беларускай гімназіі: дырэктар Рыгор Якубёнак, Мікола Чарнецкі, выкладчык хіміі і біялогіі Вячаслаў Арэнь, матэматык Мікалай Рудакевіч. Клецк, ліпень 1931 г

У той час, калі Беларусь была пад акупацыяй гітлераўцаў, з зайздроснай энергіяй працавала настаўніцтва Лідчыны, якое, як вядома, глынула немалую долю паланізацыі за міжваенныя гады. Каб не даць ёй і зараз аднавіць свае пазіцыі, згуртаваныя вакол беларускай нацыянальнай ідэі сілы актыўна ўключыліся ў працу. Усіх радавала, што зараз яна вядзецца на роднай мове карэннага насельніцтва гэтага краю.

Канон Велікамучаніку й лекару Панцеляймону

Трапар, тон 3

Пакутнік сьвяты і лекар Панцеляймон / умалі міласьцівага Бога, / каб грахоў прабачэньня / падаў Ён душам нашым.

Канон, твор Феафана, тон 2

Песьня 1

Ірмас: Калісьці згубіла ў глыбіні / усё войска фараона цудоўная сіла, / увасобіўшыся ж Слова зьнішчыла шкодны грэх, – / праслаўлены Гасподзь; / бо слаўна Ён праславіўся.

Сьвяты велікамучанік і лекар Панцеляймон, малі Бога аб нас, грэшных

Прыступіўшы старана да Хрыста / ты найперш мёртвага ажывіў, / раней тваёй сьмерці за Хрыста. / Цяпер жа, усядабрашчасны, / мяне, забітага ўражаньням граху, / тваімі малітвамі, о Панцеляймон, ажыві.

Сьвяты велікамучанік і лекар Панцеляймон, малі Бога аб нас, грэшных

Зазьзяў ты, як зорка, / у юнацтве носячы старэчы ды мудры ў Богу розум, / з прыгажосьцю ж цела і набожнасьць душы атрымаўшы, / праслаўленаму Слову зьявіўся ты найпрыгожым.

Сьвяты велікамучанік і лекар Панцеляймон, малі Бога аб нас, грэшных

Памёршы для сьвету / і апрануўшыся, дабрашчасны, у Хрыста, / у купелі хрышчэньня ты зрабіўся прыладай баганоснай, / і жыльлём Духа, / усім служачы ды вылечваючы хваробы

Слава: Здабыўшы Прамудрасьць у сябры сябе, / і яе ў саюзьнікі жыцьця ўзяўшы, / ты, дабрашчасны, быў ушанаваны Ёй ды ўпрыгожаны / вянцом дару мілаты, / зьзяючы сьветласьцю / боскага прасьвятленьня.

Цяпер: Хрыста нарадзіўшы, Усясьвятая ды усімі шанаваная, / Ты нашу прыроду праклятую, / што за беззаконьне аддалена была ад Стваральніка, / дабраслаўленьнем увянчала ды вызваліла ад тленьня. / Таму ўсе мы, верныя, / Цябе радасна праслаўляем.

Канон сьвятому прападобнаму Елісею Лаўрышэўскаму, тон 8

Песьня 1

Ірмас: Па вадзе прайшоў як па сухому, і эгіпэцкага зла пазьбегнуўшы, ізраільцяне засьпявалі: Збавіцелю, Богу нашаму, сьпяваем славу.

Прысьпеў: Прападобны Елісей, малі Бога за нас.

Чысьціню розуму атрымаў праз цяжкія подзьвігі, уяўнага фараона перамагаў і ад рабства граху вызваліўся ты, ойча прападобны, цяпер малітвамі тваімі выратоўвай нас, цябе ўзьвялічваючых.

Грэх перамогшы малітваю ды постам, душу ўпрыгожыў ты набожнасьцю роўнаю анёльскае, ім пераймаючы славіў Госпада, зь імі і нас удастой знаходзіцца праз малітвы твае.

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу.

Гасподзь, даўшы нам дзіўнага малітоўніка і пакутніка зямлі нашае, слава Табе. Ды даруй, Уладар, каб сьвет у міры жыў праз малітвы сьвятога Твайго.

Цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Багародзічны: Пачатак нашага выратаваньня, Усясьвятая Багародзіца, пакладзі пачатак нашага выпраўленьня, малітвамі Елісея, абранага Табою.

Прападобны Марцін Тураўскі

Памяць 27 чэрвеня / 10 ліпеня

Прападобны Марцін Тураўскі служыў поварам пры Тураўскіх япіскапах Сямёне, Ігнаціі, Якіме ды Георгіі. Сьвяціцель Георгій звольніў прападобнага Марціна ад ягоных абавязкаў праз старасьць. Але прападобны не пажадаў разьвітвацца зь архірэйскім манастыром сьв. Барыса і Глеба ды прыняў манаскі пострыг. Пасьля пострыгу прападобны Марцін працягваў жыць самотна ў скіту на выгане. Яшчэ працуючы ён надарваў свае здароўя і цяпер багата хварэў. У абвастрэньні сваёй хваробы ён ляжаў нерухомы, крычаў ад болі і не мог нават абслужыць сябе. Аднаго разу, калі прападобны Марцін пакутаваў ад хваробы і ляжаў нерухомы ў кельлі, няздольны задаволіць сваю спрагу, бо ніхто не наведваў яго ў той час. У сваёй пакуце прападобны Марцін старана маліўся да сьвятых князёў Барыса і Глеба. Праз кепскае надвор’я браты не мелі магчымасьці наведаць скіт на балоце некалькі дзён.

Прападобны Лявонцій, кананарх Кіева – Пячорскі

Памяць 18 чэрвеня / 1 ліпеня

Прападобны Лявонцій, кананарх Кіева – Пячорскі зьдзейсьніў свой манаскі подзьвіг у далёкім XIV ст. Ён яшчэ ў юнацкія гады паступіў у Кіева – Пячорскі манастыр, дзе неўзабаве прыняў пострыг. Ад дзяцінства Лявонцій меў цудоўны голас і, пасьля таго як навучыўся чытаньню ды пісаньню, выконваў абавязкі кананарха. Прападобны Лявонцій адышоў да Госпада маладым і за самаадданы подзьвіг выратаваньня быў праслаўлены Госпадам дарам цудатворца. Мошчы сьвятога падзьвіжніка спачываюць у Далёкіх Пячорах.

 

Сьвяты дабраверны князь Сэрбскі Лазар

Памяць 15/28 чэрвеня

Сьвяты дабраверны князь Сэрбскі Лазар жыў у XIV стагодзьдзі, у той час, калі туркі, заваяваўшы суседнія краіны, рыхтаваліся напасьці на Сэрбію.

Сьвяты Лазар выхоўваўся пры двары сьвятога караля Душана. Ён быў прызначаны кіраўніком адной з сэрбскіх правінцый. У 1371 году сьвяты Лазар быў абвешчаны каралём усёй Сэрбіі і багата папрацаваў для палягчэньня становішча краіны. Ён уціхамірыў суседніх князёў, якія крыўдзілі і рабавалі сэрбскае насельніцтва, клапаціўся аб хрысьціянскае асьвеце народа, будаваў храмы, падтрымліваў манастыры і дабрачынныя установы. У 1380 году сьвяты пабудаваў манастыр Рованіцу. Сьвяты Лазар выпрасіў у Канстантынопальскага Патрыярха згоду на прызнаньня Архіяпіскапа Сэрбскага Патрыярхам. На працягу 10 гадоў яго кіраваньня Сэрбія знаходзілася ў супакоі.

Канон Смаленскаму абразу Усясьвятой Багародзіцы Адзігітрыя

Сьвяткаваньне 28 ліпеня / 10 жніўня

Трапар, тон 4

Да Багародзіцы старана сёньня прыйдзем, грэшныя і пакорныя, і прыпадзем, у пакаяньні заклікаючы з глыбіні душы: Уладарка, дапамажы, глянь на нас міласэрна, бо гінем ад шматлікіх грахоў нашых, не адкінь маленьні слуг Тваіх. Бо на Цябе адзіную надзею маем (двойчы)

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу, цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Багародзічны: Ніколі не спынім, Багародзіца, да сілы Тваёй заклікаць, хоць і нягодныя. Бо калі ты не дапамагала малітваю, хто б збавіў ад столькіх бед? Хто б захаваў да сёньня вольнымі? Не адыдзем, Уладарка, ад Цябе, бо слуг Тваіх заўсёды выратоўваеш.

ДЗЬВЕ ПЕСЬНІ СЬВЯТОГА ПІСАНЬНЯ, ПРЫСУТНЫЯ Ў ПСАЛТЫРЫ, АЛЕ АДСУТНЫЯ Ў ПЕРАКЛАДЗЕ сп. ВАСІЛЯ СЁМУХІ

У часе чытаньня беларускамоўнае Псалтыры мы сустракаемся зь тым, што ў існуючых праваслаўных перакладах адсутны дзьве песьні Сьвятога Пісьма. Каб выправіць дадзеную праблему, мы падаем гэтыя песьні ў перакладзе зь царкоўнаславянскае мовы. Зьверка рабілася па Псалтырам Кіеўскае праваслаўнае традыцыі.

Песьня 7

Малітва Азарыі

Дабраслаўлёны Ты, Гасподзь, Божа бацькоў нашых, і хвалёнае і праслаўленае ёсьць імя Твае ва ўсе стагодзьдзі. Бо праведны Ты ва ўсім, што зрабіў зь намі, і ўсе справы Твае праўдзівыя, і правільныя шляхі Твае, і ўсе суды Твае справядлівыя, і гэтыя суды справядлівыя Ты зьдзейсьніў ва ўсім, што зрабіў зь намі і са сьвятым горадам бацькоў нашых – Еруалімам, бо Ты па справядліваму прысуду зрабіў гэта зь намі за грахі нашы. Паколькі зграшылі мы, і рабілі беззаконна.