Tuesday, November 3, 2009

ЗВЫШГОДНЫ ІЛАРЫЁН ВЯЛІКІ

Памяць 21 кастрычніка

Звышгодны Іларыён Вялікі нарадзіўся ў 291 году ў палестынскім паселішчы Тавафа. Яго паслалі для вывучэньня навук у Александрыю, дзе ён пазнаёміўся з хрысьціянамі і прыняў сьвяты Хрост. Пачуўшы аб анёльскім жыцьці звышгоднага Антонія Вялікага, Іларыён адправіўся да яго, каб навучыцца дагаджаць Богу. Неўзабаве Іларыён вярнуўся на радзіму. Бацькі яго ужо памерлі. Раздаўшы маёмасьць сваякам і жабракам, Іларыён пасяліўся ў пустэльні каля горада Маіўма. Звышгодны узмоцнена змагаўся зь нячыстымі намерамі, спакушаўшымі розум і запаляючымі цела, перамагаючы іх цяжкай працай, пастом і руплівай малітвай. Злы запалохваў сьвятога зданямі і прывідамі. Падчас малітвы сьвяты Іларыён чуў плач дзяцей, рыданьне жанчын, румз львоў і іншых зьвяроў. Звышгодны разумеў, што гэтыя жахі наводзяць нячысьцікі, каб прагнаць яго з пустэльні, таму перасільваў страх зь дапамогай стараннай малітвы.

Аднойчы на звышгоднага Іларыёна напалі разбойнікі, і ён сілай свайго слова пераканаў іх пакінуць злачыннае жыцьцё. Хутка аб сьвятым падзьвіжніку пазнала уся Палестына. Госпад дараваў звышгоднаму Іларыёну уладу выганяць нячыстых духаў. Гэтым дабрадатным дарам ён вызваліў ад кайданоў злога шмат нядужых. Хворыя прыходзілі для вылячэньня, і звышгодны лячыў хваробы бясплатна, кажучы, што мілата Бская не прадаецца. Праз нюх сьвятой пазнаваў, якім запалам хворы той або іншы чалавек. Прыходзілі да звышгоднага Іларыёна і жадаючыя ратаваць сваю душу пад яго кіраўніцтвам. Зь дабраслаўленьня звышгоднага па усёй Палестыне пачалі узьнікаць манастыры. Пераходзячы зь адной мясцовасьці ў іншую, ён сцвярджаў у іх строгі падзьвіжніцкі лад жыцьця. За сем гадоў да сьмерці († 371-372) звышгодны Іларыён пасяліўся на Кіпры, дзе жыў у пустынным месцы, пакуль Госпад не заклікаў яго да Сабе.

Трапар Іларыёну Вялікаму

Бруямі сьлёз тваіх бясплоднасьць пустэльні абрабіў ты / і з глыбіні подыхам у працы ў сотні разоў боль пладоў атрымаў, / і зьяўляўся ты сапраўдным сьвяцільнікам сусьвету, / зьзяючы цудамі, ойча наш Іларыён, / малі Хрыста Бога, каб выратавацца душам нашым.