Monday, June 20, 2011

НЯДЗЕЛЯ ЎСІХ СЬВЯТЫХ

мітрапаліт Антоні (Суражскі)
У імя Айца, і Сына, і Сьвятога Духа.
Калі мы упершыню сустракаем Госпада, калі Бог нас прыцягвае ў Свой храм, зь якім трапятаньнем, зь якой глыбокай павагай мы уступаем у яго: усё ў ім для нас сьвята — і сьцены, і абразы, і людзі, якія зьбіраюцца ў ім. На вялікі жаль, праз нейкі час мы абвыкаем да сьвятыні, і мы прыходзім у храм, у лепшым выпадку, як у родны дом, без першаснага трапятаньня, а ў горшым выпадку — проста як у тое месца, дзе мы жадаем памаліцца самі, паставіць сьвечку... І мы забываем, што гэта — Дом Божы, што тут жыве Сам Бог, што гэта — часьціца вечнасьці на зямлі, а з тых часоў, як пачаліся ганеньні на Бога і на веруючых у Яго, храм зрабіўся месцам сховішча для Самага Бога. Гэта — сьвятое месца, працятае Боскай сьвятасьцю, сьвятасьцю Таго, Хто ў ім усяліўся пад нашу абарону, і Які нас адначасова абараняе непераможнай Сваёй сілай.