Wednesday, October 14, 2009

НЕКАЛЬКІ ПРАВІЛАЎ НАБОЖНАГА ЖЫЦЬЦЯ


Прымушай сябе ўставаць рана і ў пэўны час. Без асаблівай патрэбы не сьпі больш сямі гадзін. Як толькі ўзьняўся ад сну, адразу ўзьнясі сваю думку да Бога і зрабі на сябе зь набожнасьцю знак крыжу, маючы роздумы аб Укрыжаваным Госпадзе Ісусе Хрысьце, Які для нашага выратаваньня памёр на крыжы. Неадкладна ўстань з пасьцелі, апраніся і не дазваляй сябе доўга лашчыцца на мяккай пасьцелі і заставацца не апранутым. Апранаючыся, памятай, што ты ёсьць у прысутнасьці Госпада Бога і Анёла Ахоўніка, і ўзгадай аб падзеньні Адама, які праз грэх пазбавіў сябе вопраткі невінаватасьці і пакорліва прасі ў Госпада Ісуса мілаты апрануцца ў Яго і так думаць, адчуваць, гаварыць і рабіць, як Ён Сам і думаў, і адчуваў, і гаварыў і рабіў.

Потым адразу, не марудзячы часу, распачні ранішнія малітвы, схіліўшы калені, маліся ціха, уважна, набожна і з глыбокай пакорай, як належыць рабіць прад тварам Усямагутнага; прасі ў Яго веры, надзеі, любові і дабраслаўленьня на справы гэтага дню; прасі сябе моцы да добрага ўспрыняцьця ўсяго таго, што Яму будзе заўгодна ў гэты дзень паслаць альбо дапусьціць, да цярпеньня ўсіх бед, цяжкасьцяў, скрухі, хваляваньня, нападаў, скарбут і хваробы душы і цела, зь цьвёрдасьцю і спакоем ды зь любоўю да Ісуса Хрыста.

Прымі цьвёрды намер усё рабіць для Госпада Бога, усё прымаць зь Яго бацькоўскіх рук і зь асаблівай рашучасьцю выбірай менавіта тое, што добра, альбо ўнікай менавіта таго, што злое; аддавай усяго сябе ў жывую ахвяру Богу, мяркуй так: магчыма гэты дзень ёсьць апошнім днём майго жыцьця, – і ўсё так рабі, як бы ты жадаў рабіць, рыхтуючыся стаць у гэты ж міг на суд Божы.

Дзякуй Госпаду Богу за захаваньне цябе ў папярэднюю ноч, і што ты жывы і не памёр у грахах. Колькі людзей сьмерць мінулай ноччу прадставіла прад страшным судом Госпада.

Таксама падзякаваўшы Богу, што яшчэ ёсьць для цябе час дабрыні і міласэрнасьці, што яшчэ ёсьць час і прылады для пакаяньня і набыцьця неба.

Кожны ранак думай аб сябе, што толькі цяпер пачынаеш і жадаеш быць хрысьціянінам, а час што мінуў, дарэмна загінуў.

Хоць бы чвэрць гадзіны кожны ранак прысьвячай кароткім роздумам аб ісьцінах веры, асабліва аб неасягальнай таямніцы ўвасабленьня Сына Божага, аб Яго другім прыходзе, страшны суд, пакуты і рай.

Пасьля малітвы і роздумаў, калі дазваляе час, то пачытай нейкую духоўную кнігу, напрыклад, сьвяціцеля Кірылы Тураўскага альбо сьвяціцеля Рыгора Паламы і чытай да таго часу, пакуль тваё сэрца не прыйдзе ў міласэрную роспач. Добра абмеркаваўшы адно месца, чытай далей і старана прыслухайся да таго, што Госпад кажа жа твайго сэрца.

Пасьля гэтага займіся сваімі справамі, і ўсе твае заняцьця і справы няхай будуць на славу Боскую – памятай, што Бог паўсюль бачыць цябе, глядзіць на ўсе твае дзеі, заняцьця, думкі, твае задумы і жаданьні, шчодра ўзнагароджвае цябе за ўсе добрыя справы. Не пачынай ніводнай справы, не памаліўшыся Госпаду Богу, бо тое, што мы робім альбо гаворым без малітвы, потым выяўляецца: альбо грахоўным, альбо шкодным і выкрывае нас праз справы невядомым нам чынам. Сам Госпад казаў: без Мяне не можаце нічога тварыць.

У працы тваёй будзь заўсёды вясёлы і спакойны, яе посьпех даручы дабраславеньням Госпада і задавальняйся тым, што ты зрабіў сваю справу.

Выконвай усё цяжкае для цябе як пакараньне за свае грахі – у духу послуху і пакоры; у час працы прамаўляй кароткія малітвы, асабліва малітву Ісусаву, і ўяўляй сябе Ісуса, Які ў поце твару Свайго еў Свой хлеб, працуючы зь Язэпам.

Калі твая праца ідзе пасьпяхова па жаданьню свайго сэрца, то дзякуй Госпаду Богу, калі ж няўдала, то памятай, што гэта дапускае Бог, а Бог робіць усё добра.

Калі ж застаецца час прад абедам, то падумай, як ты выканаў тое, на што адважыўся ранкам, альбо ў часе набожнага чытаньня, альбо ў часе разважаньняў.

У час абеду ўяўляй Айца Нябеснага, Які акрывае Сваю руку, каб нагадаваць цябе, ніколі не адкідай малітвы прад абедам, і ў працягу яго ўяўляй, што Ісус абедае з табой; падзяліся ад свайго стала нейчым і з патрабуючымі. Пасьля стала лічы сябе як бы адным з тых, каго ў ліку пяцідзесяці цудоўна нагадаваў Ісус Хрыстос, і падзякуй Яму ад усяго сэрца і маліся, каб Ён не пазбавіў цябе нябеснай ежы – Слова Свайго і Сьвятых Цела і Крыві Хрыстовых.

Калі жадаеш мірнага жыцьця, то аддай сябе Богу. Пакуль не знойдзеш душэўнага міру, пакуль не супакоісься ў Адзіным Богу, любячы Яго Адзінага. Заўсёды і ва ўсім узгадвай Госпада Бога і Яго сьвятую любоў да нас, грэшных. Ва ўсім намагайся выконваць волю Боскую і дагаджаць толькі Адзінаму Богу.

Не рабі нічога супраць запаветаў Боскіх, не намагайся. Не шукай нічога, апрача Бога, усё рабі і цярпі для Бога.

Не дбай аб тым, каб цябе паважалі і любілі людзі ўсяго гэтага сьвету, а дбай аб тым, каб дагадзіць Госпаду Богу, і каб тваё сумленьне не абвінавачвала цябе ў грахах. Калі ж жадаеш заўсёды памятаваць аб Богу, то цярпі скрухі і беды, што атачылі цябе справядліва.

Старана пільнуй за самім сабой, за пачуцьцямі, думкамі, рухамі сэрца і запаламі; нічога не лічы няважным, калі ідзецца аб тваім вечным выратаваньні. У часе згадак аб Богу, памнажай свае малітвы, каб Госпад успомніў цябе тады, калі забудзеш аб Ім. Ва ўсім няхай будзе настаўнікам тваім Госпад Ісус Хрыстос, гледзячы на Якога вачамі свайго розуму, запытвай самога сябе часьцей: што з гэтым выпадку падумаў бы, казаў бы і рабіў бы Ісус Хрыстос.

Ва ўсім, што толькі бачыш, прывучыся ўспрымаць нешта добрае.

Будзь лагодным, ціхім, пакорлівым, маўчы і цярпі па прыкладу Ісуса. Ён не пакладзе на цябе крыжа, якога ты не здолееш панесьці; Ён Сам дапаможа табе несьці крыж. Не думай, што здолееш набыць нейкую дабрыню без скрухі і хваробы душы. Прасі ў Госпада Бога мілаты, каб магчыма было выконваць Яго найсьвятыя запаветы як найлепш, хоць бы яны здаваліся табе вельмі цяжкімі.

Выканаўшы якісьці запавет Боскі, чакай спакусы, бо любоў да Хрыста выпрабоўваецца праз пераадоленьня перашкод.

І на кароткі час не сядзе ў ляноце, а заўсёды знаходзься ў працы і занятках. Бо лянотны нягодны імя чалавека і абавязкова загіне. Шукай самоты пераймаючы Ісусу Хрысту, Які, адыходзячы ад іншых людзей, маліўся Айцу Нябеснаму.

У час скрухі душэўнай альбо ахалоджваньня да малітвы і да ўсіх набожных заняткаў, не пакідай справы набожнасьці – так і Госпад Ісус Хрыстос тройчы маліўся, калі Яго душа пакутавала нават да сьмерці.

Рабі ўсё ў імя Ісуса, і такім чынам кожная твая справа будзе справай набожнасьці.

Больш слухай, чым кажы: шматслоўнасьцю не выратуешся ад граху. Прасі для сябе ў Госпада мілаты сваечасна і маўчаць, і размаўляць, і ўтрымлівай у маўчаньні вусны свае, каб табе не зграшыць языком, і завяжы слых, каб не пачуць нейчага праціўнага Госпаду Богу. Не цікаўся навінамі: яны разважаюць дух; з ахвотай абгаворвай добрыя рэчы. Уцякай нават ад наймалых грахоў, бо той, хто не аддаляецца да малых – неадменна ўпадзе ў вялікія і цяжкія.

Калі пажадаеш, каб цябе не турбавалі кепскія думкі, то з пакорай прымай прыніжэньня душы і скруху цялесную, не часткова, але ў любы час, у любым месцы і ў любой справе.

Любую думку, што аддаляе ад цябе Госпад, асабліва кепскую, задум плоці, выганяй зь свайго сэрца як магчыма хутчэй, як скідаеш зь вопраткі хоць бы адну іскру, якая патрапіла на яе. Калі прыходзіць такая думка, то маліся рупліва: “Госпадзі, памілуй”, “Госпадзі, дапамажы мне”, “Госпадзі, не пакінь мяне, вызвалі ад спакусаў”, ці неяк інакш. Але і сярод спакусаў не пужайся. Хто насылае выпадак на вайну, то Той дасьць і сілы на перамогу. Будзь спакойны духам, заўсёды маючы надзею на Бога, калі Бог за цябе, то хто супраць цябе?

Прасі ў Бога, каб Ён забраў усё, што жывіць тваё самалюбства, хоць бы тое было для цябе найгоркаю стратай. Жадай жыць толькі для Яго і памерці, і цалкам належыць Яму.

Калі пазнаеш нейкай зьнявагі ад людзей, то разумей, што гэта паслана ад Бога для тваёй славы, і, такім чынам, у зьнявазе будзеш без смуткі і скрухі, і ў славе, калі яна прыйдзе, будзеш верны і ўнікнеш асуджэньня.

Калі маеш ежу і вопратку, то гэтым будзь задаволены па прыкладу Ісуса. Які дзеля нас зьбяднеў.

Ніколі не спрачайся і вельмі моцна не абараняй сябе і не прабачай сябе; нічога не кажы супраць кіраўнікоў альбо блізкіх без патрэбы альбо абавязку. Будзь шчыры і прасты сэрцам; зь любоўю прымай настаўленьня, умаўленьня і выкрыцьцё ад іншых, хоць бы ты быў і вельмі мудры.

Не будзь ненавісьнікам, зайздросным, бязьмерна строгім у словах і справах. Чаго не жадаеш сябе, таго не рабі іншаму, і чаго сябе ад іншых жадаеш, тое раней сам зрабі іншым.

Калі хто завітае да цябе, то ўздымі тваё сэрца да Госпада і малі Яго падараваць табе дух лагодны, пакорлівы, сабраны, будзь ласкавы, сарамлівы, асьцярожны, мудры, сьляпым і глухім, залежачы ад абставін. Лічы, што Ісус прысутны сярод тых, з кім ты знаходзішся і размаўляеш. Словы свае разводзь сілай мудрасьці, цьвёрда памятай, што час кароткі і што чалавек мусіць скласьці справаздачу за любое дарэмнае слова; размове прызначай пэўную мэту і намагайся скіраваць яе на выратаваньне душы. Калі ж камусьці прынясеш карысьць сваімі словамі, то бач ў гэтым мілату Боскую.

Калі ты знаходзішся на адзіноце, то выпрабуй сябе, ці не зрабіўся ты меней добрым, чым быў раней, ці не ўпаў ты ў нейкія грахі, якія раней не зьдзяйсьняў? Калі зграшыў, то неадкладна прасі прабачэньня ў Бога з пакорай, пакутай і надзеяй на Ягоную дабрыню і паквапся прынесьці пакаяньне прад айцом духоўным, бо кожны грэх, пакінуты без пакаяньня, і ёсьць грахом на сьмерць, пры якім, калі і сьвяты моліцца за іншага, не будзе пачуты. Пры гэтым, калі не разьдзіраесься ад граху, зробленага табой, то зноў у яго хутка ўпадзеш.

Намагайся рабіць усім дабро, калі толькі здольны, не думаючы аб тым, ацэніць ці не ацэніць ён яго, будзе ці не будзе табе ўдзячны. І радуйся не тады, калі зробіш камусьці дабро, калі без злапомнасьці ператрываеш абразы ад іншага, асабліва ад тых, каму ты дабро зрабіў.

Калі хтосьці аднаго слова не паслухаецца, таго не пераконвай спрэчкай, а сам выкарыстай дабро, якое ён згубіў. Бо незласьлівасьць прынясе табе вялікую карысьць. Але калі аднаго распаўсюджваецца на шматлікіх, то не цярпі гэтага, шукай карысьці не сваёй, а шматлікіх. Агульнае дабро важней чым прыватнае.

У час вячэры згадай аб апошняй вячэры Ісуса Хрыста, молячы Яго, каб Ён удастоіў цябе вячэры нябеснай. Раней чым ляжаш спаць выпрабуй сваё сумленьне, прасі сьвятла для пазнаньня тваіх грахоў, разважай аб іх, прасі прабачэньня за іх, абяцаючы выпраўленьне, высьветліўшы дасканала ў менавіта ў чым і як ты зьбіраесься выправіць сябе. Потым аддай сябе Богу, як быццам табе патрэбна вось гэтай ноччу стаць прад Ім, даручы сябе Боскай Маці, Анёлу Ахоўніку, Сьвятому, імя якога ты носіш. Уяўляй пасьцель быццам тваёй труной і коўдру быццам саванам.

Зрабіўшы знак крыжу і пацалаваўшы крыж, які на сябе носіш, засьні пад абаронай Пастыра Ізраіля, Які ахоўвае недрэмлючы і незасынаючы.

Калі няздольны спаць альбо не сьпіш, то згадай слова: у поўнач крык залунаў: Вось маладыя, выходзьце насустрач, альбо згадай аб той апошняй ночы, калі Ісус маліўся Айцу да крывавага поту; маліўся за тых, што ў ночы знаходзяцца ў цяжкіх хваробах і сьмяротных муках, за пакутніках і памёршых, і малі Госпада, каб не пакрыла цябе вечная цьма.

У час хваробы перш за ўсё пакладзі тваю надзею на Бога і частым успамінам і роздумам аб пакутах і сьмерці Ісуса Хрыста займай сябе, каб усё больш і больш узмацнялася тваё сэрца.

Няспынна прамаўляй любыя малітвы, якія ведаеш і можаш; прасі ў Госпада прабачэньня грахоў і цярпеньня ў час хваробы. Усяляк устрымлівайся ад нараканьня і раздражнёнасьці, такіх звычных у час хваробы. Калі Госпад Ісус Хрыстос пазнаў дзеля нашага выратаваньня найцяжкія пакуты і хваробы, а што мы зрабілі або пазналі дзеля нашага выратаваньня?

Як магчыма часьцей хадзі да Храму на Боскую службу, асабліва намагайся як магчыма часьцей быць у часе літургіі.

Але нядзельныя і сьвяточныя дні абавязкова прысьвячай справам набожнасьці; заўсёды, калі знаходзішся ў храме, уяўляй, што ты знаходзісься ў прысутнасьці Бога, Анёлаў і ўсіх сьвятых, рэшту часу дня пасьля літургіі прысьвячай набожнаму чытаньню і іншым справам набожнасьці і любові.

Дзень твайго нараджэньня асабліва прысьвяці справам набожнасьці.

Кожны год і кожны месяц рабі жорсткае выпрабаваньне ўласнаму сумленьню.

Спавядайся і прычашчайся Сьвятых Таямніц часьцей. Да прычасьця Сьвятых Таямніц прыступай заўсёды з шчырым голадам і праўдзівай спрагай душы, з пакутлівым сэрцам, зь набожнасьцю, пакорай, верай, надзеяй, любоўю.

Як магчыма часьцей раздумвай аб пакутах і сьмерці Ісуса Хрыста, просячы Яго рызай Сваіх заслуг пакрыць усе твае грахі і прыняць цябе ў Свае Царства. Імя Ісуса заўсёды май на вуснах і сэрцы.

Як магчыма часьцей раздумвай аб вялікай любові Госпада да цябе, каб і табе самому палюбіць Яго ўсім сваім сэрцам, усёй сваёй душой, і ўсёй сілай сваёй і такім чынам правядзеш мірнае жыцьцё на гэтай зямлі і дабрашчаснае на нябёсах на вякі вякоў здабудзеш.

Дабрыня Госпада нашага Ісуса Хрыста няхай будзе з табой.

http://uaoc.net/?p=3059

Акафіст Покрыву Ўсясьвятой Багародзіцы

Кандак 1

Абраная Прадвечным Царом, усявышэйшая ўсялякага стварэньня Нябеснага і зямлі Ўладарка, што прыйшла калісьці ў Улахернскую царкву на малітву, годнае пакланеньня зь набожнасьцю прыносячы, як у цемры жывучыя, пад Твой сьвятланосьбітны амафор і верай і радасьцю сябе аддаём. Ты ж, як маючы дзяржаву непераможную, ад усялякіх бед нас вызвалі, ды клічам Табе: Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад усялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Ікас 1

Архангелаў і Анёлаў палкі, з Прадвесьнікам, Багасловам і ўсіх сьвятых харамі, супрацьстаяць Табе, Уладарцы сваёй, у царкве Ўлахернскай і, замілаванае маленьня Твае аб усім сусьвеце чуўшы, са зьдзіўленьнем засьпявалі так:

Радуйся, Бога Айца безпачатковага прадвечнае дабраваленьня; радуйся, Бога Сына нятленнага ўсячыстае ёмішча.

Радуйся, Бога Духа Ўсясьвятога абранае жыльлё; радуйся, Горных чыноў анёльскіх няспыннае зьдзіўленьне

Радуйся, цёмных сіл апраметнай найжахлівы жах; радуйся, Ты ў паветры насімая шматвокімі Хэрувімамі.

Радуйся, Табе ўсяхвалу сьпяваюць шасьцікрылыя Сэрафімы; радуйся, Твайму ўсядобраму покрыву і мы, на зямлі народжаныя, удзячна пакланяемся.

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 2

Бачыўшыя Цябе сьвяты Андрэй зь Епіфанам у царкве на паветры за хрысьціян Бога молячую, прызнаўшыя, як Маці ўзьнёслага на Нябёсы Хрыста Бога нашага, і, паўшы на зямлю, радасна пакланяліся ўсядобраму покрыву Твайму, сьпяваючы: Алілуя.

Ікас 2

Розумам недасягальна ёсьць, Багародзіца Дзева, у абароне людзей праваслаўных, таму не разумеюць ворагі нашы, наколькі моцнай ёсьць малітва Маці Боскай. Мы ж, аб Тваёй абароне добра ведаючы, заўсёды Табе зь замілаваньням сьпяваем:

Радуйся, усяміласэрная Суцяшальніца ўсіх скарбутных і абцяжараных; радуйся, няспынная Настаўніца ўсіх заблукаўшых і асьлепленых.

Радуйся, справядліва скіраваны на нас гнеў Боскі Тваім маленьнем хутка спыняючая; радуйся, злыя запалы нашы ўсямагутным рухам адганяючая.

Радуйся, моцнае абуджэньня сьпячых сумленьня; радуйся, няцяжкае пераадоленьня думак і спраў беззаконных.

Радуйся, праз Цябе апраметная стогне і духі злыя трымцяць; радуйся, праз Цябе брама раю нам адчыняецца.

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 3

Моц Усявышняга ахінае зь верай і набожнасьцю аддаючых сябе пад усячысты покрыў Твой: бо толькі Табе адзінай, Усясьвятой і Ўсячыстай Маці Бога, дадзена, каб усялякая просьба Твая выконвалася. Таму верна ўсялякі праваслаўны славасловіць Цябе і Сына Твайго, сьпяваючы: Алілуя.

Ікас 3

Маючы багацьця міласэрнасьці бясконцае, усім канцам зямлі працягваеш руку дапамогі, Уладарка: хворых вылячэньне, пакутывачых палёгка, сьляпым зрок і ўсім усё па кожнага патрэбе падаеш, удзячна сьпяваючым:

Радуйся, Праваслаўя неразбуральная цьвярдыня і агароджа; радуйся, сьвятых храмаў і алтароў найпершае ўпрыгожаньня.

Радуйся, набожнасьці надзейная ахарона; радуйся, добрых сэрцам кіраўнікоў гарадзкіх няспынная Дапамога.

Радуйся, непераможная Ваявода камандзіраў і ваяроў хрысьціянскіх; радуйся, сьвяты люстэрка праўды судзьдзям справялівым.

Радуйся, дасканалы Розум настаўнікаў; радуйся, дабраслаўленьня дамоў і радоў набожных.

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 4

Бурай шматлікіх бед паланёным, нам дапамагаеш, Уладарка: бо стаіш прад алтаром Госпада працягнуўшы рукі Твае, і молішся, дык калі нашу нягодную малітву адкіне Госпад, Цар Славы, паслухае маленьня заклікаючых імя Твае сьвятое, Сыну Твайму сьпяваючых: Алілуя

Ікас 4

Пачуў Госпад Бог Ісуса Навіна, молячагася і просячага сонца спыніцца, каб адпомсьціць ворагам. Чуе і цяпер Тваю малітву Госпад Ісус, абраны Палац Духа Сьвятога. Таму і мы, грэшныя, на Твой надзею маючы покрыў, Табе, як Боскай Маці, сьпяваем:

Радуйся, ад Сонца нястворанага асьветленая і нас сьвятлом не заходзячым асьвячаючая; радуйся, зьзяньнем усячыстай Душы Тваёй ўсю зямлю адукаваўшая

Радуйся, чысьцінёй цела Твайго ўсе нябёсы разьвесяляўшая; радуйся, сьвятых манастыроў Хрыстовых покрыў і забесьпячэньня.

Радуйся, верных пастыраў Царквы бадзёрасьць і навучаньня; радуйся, набожных манахаў і манахіняў Настаўніца.

Радуйся, непераможны супакой старцаў набожных; радуйся, таямнічае вясельля чыстых дзеў і ўдоваў.

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 5

Богаабраны Маісей, у старажытнасьці на Амаліка паўстаўшы, рукі працягнуўшы ворага народу Ізраільскага перамог. Ты ж, о Боская Маці, працягнуўшы рукі Твае ў маленьні, заўсёды перамагаеш ворагаў хрысьціян і нам шчытом ёсьць непераможным, сьпяваючым: Алілуя.

Ікас 5

Бачыўшы Цябе ў царкве Ўлахернескай, у паветры малебна рукі да Сына і Бога працягваючую, сьвятых сабор радасна зь Архангеламі і Анёламі ўдзячную Табе песьню засьпявалі. Мы ж, мацнейшымі, чым Майсея рукі, рукамі Тваімі ўмацаваныя, замілавана сьпяваем:

Радуйся, Твая падтрымлівае ўсіх нас толькі Тваёй да нас любоўю і міласэрнасьцю; радуйся, прад Ёй жа ворагі нашы, бачныя і нябачныя, стаяць ня здольныя.

Радуйся, цёмныя палкі запалаў і спакусаў нашых праганяючая; радуйся, Вагонь Боскі – Хрыста бясшкодна ў руце Сваёй трымаўшая і нас, халодных, тым запальваючая.

Радуйся, паўстаўшых на запалы плоцкія, цнотай годна вянчаньня; радуйся, жывучых у пасьце і бязмоўя заўсёды суразмоўніца.

Радуйся, зьнямоглых ад маркоты і скрухі хуткая Суцяшальніца; радуйся, дабрынёй пакоры і цярплівасьці пастаўшчыца.

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 6

Апавядальнікам няспынных дабротаў і міласьці Тваёй выявіўся сьвятой Раман Салодкасьпеўнік, калі ад Цябе ў сьне прыняў сьвітак кніжны: таму будучы адукаваны мудра пачаў сьпяваць славу Табе, сьвятым жа пісаць хвалу, сьпяваючы зь верай: Алілуя.

Ікас 6

Зазьзяў ад праўдзівага Сонца Праўды Сьвітанак, Дзева Богаюначка, адукаваўшая ўсіх прамудрасьцю Бога Сына Твайго і ў вызнаньня праўды прыводзячая сьпяваючых Табе так:

Радуйся, Моц Боскую і Прамудрасьць Боскую – Хрыста ў плоці нарадзіўшая; радуйся, маладумную мудрасьць стагодзьдзя нашага пасароміўшая і асьлепленых ёй на шлях праўдзівы скіраваўшая.

Радуйся, сьвятой веры ахоўніца і праваслаўных догматаў Настаўніца; радуйся, нягодных ерасей і тленатворчых расколаў Зьнішчальніца.

Радуйся, тайнае і нядобрае праўдзіва прадбачачы і праўдзіва папераджаючы; радуйся, ілжывых прарокаў і ганебнага гадальніцтва пасароміўшая.

Радуйся, у час роздумаў думку добрую на сэрца падаючая; радуйся, ад згубных пачынаньняў і неразумных жаданьняў абараняючая.

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 7

Хоць выяўляе доўгацярплячы Ўсябачны Госпад у Сваё чалавекалюбстве незьлічонай шчодрасьці бездань, абраў Цябе ў адзіную Маці Сваю і стварыў Цябе людзям непераможнай абаронай: нават калі хто зь іх і праўдзівага асуджэньне судом Боскім годны, Тваім ўсягодным дзяржаўным пакровам захоўваецца дзеля каяньня, сьпяваючы: Алілуя.

Ікас 7

Дзіўныя справы Твае ў Усячыстай Маці Тваёй, Госпад, калі прыцудоўны амафор у руце Яе, зьзяючы мацней праменьняў сонечных, паказаў. Ім жа пакрыўшы людзей, быўшых у царкве Ўлахернескай. Аб гэтым знаку міласэрнай Яе абароны пачуўшы, жахам і радасьцю напоўненыя, усе сьпяваюць:

Радуйся, нерукатворны амафор, як воблака, над усім сусьветам раскінуўшая; радуйся, прадвечнага Архірэя, Сына Свайго, знак у руках Сваіх трымаючая.

Радуйся, новую міласьць і новую дабрыню гэтым у Царкве Праваслаўнай выяўляючы; радуйся, слуп воблачны ад спакусаў сусьвету ўсіх нас пакровам ахоўваючы

Радуйся, слуп вогнены, сярод імглы грахоў усім нам шлях выратаваньня паказваючы; радуйся, у праўдзівай набожнасьці жывучых яўнае ўмацаваньня.

Радуйся, таемных сярод сусьвету слуг Боскіх таемнае адукаваньня; радуйся, і мяне, грэшнага, не пакідаючая без Сваёй пакровы і дабраваленьня.

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 8

Дзівосна зь Нябёсаў у Ўлахернескую царкву зьявіўшуюся, Цябе Анёлы апяваюць, апосталы славяць, хор сьвяціцеляў і звышгодных жанчын сутонна ўсхваляць. Прадвесьнік з Багасловам пакланяюцца, людзі ж, быўшыя ў царкве, з радасьцю сьпяваюць: Алілуя.

Ікас 8

Усімі вышэйшымі і ніжэйшымі ўладарыўшы Госпад, бачыў Цябе, Маці Сваю, ў царкве стоячую і зь замілаваньням да Яго молячую, мовіць: “Прасі, Маці Мая, ніколі не адвярнуся ад Цябе, але выканаю ўсе просьбы Твае і ўдзячнасьць Табе ўсіх сьпяваць навучу”:

Радуйся, Каўчэг Запавету, у ім жа захоўваецца асьвячэньня ўсяго роду чалавечага; радуйся, дыскас усясьвятой, на ім жа жадаючым праўды падносіцца Хлеб Жыцьця Вечнага.

Радуйся, сасуд ўсязалаты, у ім жа падрыхтаваная дзеля нас плоць і кроў Боскага Агнца; радуйся, пакінутых лекарамі ў Свае ўсямагутныя рукі прымаючая.

Радуйся, зьнямоглых целам, але не духам і вераю, зь ложка хваробы ўздымаючая; радуйся, гінуўшым ад хваробы розум новы і лепшы сэнс падаючая.

Радуйся, на сьмяротным шляху запалаў і граху нас прамудра спыняючая; радуйся, жорсткасьць некаяннага сэрца нашага на дабрыню каяньня зьмяняючая.

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 9

Усе палкі анёльскія прыносяць хвалу Табе, праўдзівай Маці Боскай і Абаронцы ўсіх прыходзячых да Цябе, ведаючы, як непераможна пакровам Тваім праваслаўных радуеш, грэшнікаў абараняеш, у бедах знаходзіўшыся вызваляеш і молішся аб усіх верных, сьпяваючых: Алілуя.

Ікас 9

Мудрацы шматвяшчаўшыя, як рыбы безгалосыя, не ведаюць, як славіць па годнасьці вялікае ўсячыстага Покрыву Твайго сьвята: бо ўсё ад іх аб Табе выказанае не годна апісаць нязьлічоныя шчадроты Твае. Мы ж, Твае нязьлічоныя даброты бачыўшы, з радасьцю сьпяваем:

Радуйся, ад язваў і ўсязгубнасьці сьмяротнай нас захаваўшая; радуйся, ад неспадзяванага трымценьня зямлі гарады і вёскі абараняючая.

Радуйся, ад павадку і патапленьня рукой усямоцнай ратуючая; радуйся, ад паленьня вогненага расой малітваў Тваіх вызваляючая.

Радуйся, ад голаду душэўнага і цялеснага Хлебам Жыцьця забясьпечваючая; радуйся, удары маланкі і грому ад галоў нашых адводзячая.

Радуйся, ад палону варожага і таемных забойцаў ратуючая; радуйся, ад хатняй бойкі і варожасьці адзінакроўным мірам і любоўю агароджваючая

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 10

Выратаваць жадаючы род чалавечы ад спакусы варожай Чалавекалюбчы Госпад Цябе, Маці Сваю, падараваў нам, зямным, у дапамогу, покрыў і абарону, ды ў скрусе знаходзячымся суцяшэньня, скарбутным радасьць, пакрыўджаным абаронца і ўсіх з безданяў грахоўных уздымаючая, сьпяваючых: Алілуя.

Ікас 10

“Уладар Нябесны, - мовіць у малітве на паветры зь Анёламі стоячы ўсягодная Ўладарка, - прымі ўсялякага чалавека, молячагася Табе і заклікаючага імя Мае ў дапамогу, ды не сыдзе ніхто ад твару Майго галодны і непачуты”. Гэтую добрую малітву чуўшыя, саборы сьвятых удзячна засьпявалі:

Радуйся, чыстых рукамі і сэрцам земляробаў дабраслаўлёнымі пладамі вянчаючая; радуйся, дапамога і праўдзівая ўзнагарода ўсім дабро няспынна робячым.

Радуйся, клятвазлачынства і няпраўды ўсенароднае выкрыцьцё; радуйся, патрабуючым ў дарозе, на зямлі і на моры неспадзяваная дапамога.

Радуйся, бязьдзетных бацькоў пладамі веры і духа радуючая; радуйся, сірот нябачная Выхавацелька.

Радуйся, моцная Абаронца, у палоне і выгнаньні знаходзячыхся; радуйся, няспынная Апякунка ў цямніцах сядзячых.

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 11

Сьпеў усязамілаваньня чуўшы і цёплай мілітве Тваёй аб нас радуючыся, просім Цябе, Дзева Багародзіца, не пагрэбуй маленьнямі слуг Тваіх: бо да Цябе ў бедах і скрусе зьвяртаемся і прад Табой сьлёзы нашыя льем, сьпяваючы: Алілуя.

Ікас 11

Як сьвятлапрыемную сьвечку, у малітве гарачую, бачыўшы Цябе на паветры ў Улахернскай царкве, сутонна з шматлікімі вернікамі, ў ёй знаходзячыміся, прамаўляючы: “Адкуль мне гэтае, ды прыйшла Маці Госпада Майго да мяне?”. Сьвяты ж Андрэй зь Епіфанам цёпла моляцца да Цябе, сьпяваючы:

Радуйся, усіх падарункаў духоўных і цялесных незайздросныя Падаўца; радуйся, пачынаючых каяньня грэшнікаў надзейная Прадстаяльніца.

Радуйся, змагаючыхся зь запаламі і нападамі варожымі няспынная Дапаможніца; радуйся, нябачнае пакора ўладароў жорсткіх і зьверанораўных.

Радуйся, таемны спакой і радасьць слуг у послуху знаходзячыхся; радуйся, усяжаданае стварэньня добрых сем’яў.

Радуйся, парадзіх хуткае і бязбольнае вызваленьне; радуйся, ў час спачыну адзіная нам усім Дапамога.

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 12

Дабрыню Боскую выпрасі нам ад Сына Твайго і Бога, працягні нам руку дапамогі, адгані ад нас усялякага ворага і супраціўніка і зьміры жыцьцё наша, ды не загінем зло без каяньня, але прымі нас ў вечныя пакровы, Апякунка наша, ды радуючыся Табе сьпяваем: Алілуя.

Ікас 12

Апяваючыя Твой дзяржаўны покрыў, хвалім Цябе ўсе, як няпахістную Прадстаяцельку нашу, і пакланяемся Табе, аб нас молячай: бо верым і спадзяемся, вымаліш ад Сына Твайго і Бога даброты вечныя і часовыя усім зь любоўю сьпяваючым Табе:

Радуйся, усяго сусьвету ўсямоцная абарона; радуйся, усяго зямнога і нябеснага асьвячэньня.

Радуйся, усіх пораў году дабраслаўленьня; радуйся, усіх нагавораў і спакушэньня, ад сусьвету зямнога, плоці і д’ябла сыходзячых, перамога.

Радуйся, нечаканае прымірэньня жорстка варагуючых; радуйся, нечаканае выпраўленьня непакаяных грэшнікаў.

Радуйся, не адкідаючая ўсімі пагарджаных адкінутых; радуйся, найбольш адчайдушных ад бездані гібелі выратоўваючая

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 13

О Ўсясьвятая Маці, Усячыстая Ўладарка, Дзева Багародзіца! Да Цябе скіроўваю вочы душэўныя і цялесныя, да Цябе працягваю зьнямоглыя рукі і з бяздоньня сэрца клічу: паглядзі на веру і пакору душы маёй, пакрой мяне ўсямагутным амафорам Тваім, ды вызвалюся ад усіх бед і скрухі, і ў гадзіну сьмерці маёй, о Ўсядобрая, прыйдзі да мяне і ад прыгатаванага праз грахі мае пазбаў, пакланяючыся сьпяваю: Алілуя. (тройчы)

Ікас 1

Архіанёлаў і Анёлаў палкі, з Прадвесьнікам, Богасловам і ўсіх сьвятых харамі, супрадстаяць Табе, Уладарцы сваёй, у царкве Ўлахернскай і, замілаванае маленьня Твае аб усім сусьвеце чуўшы, са здзіваваньням засьпявалі так:

Радуйся, Бога Айца безпачатковага прадвечнае дабраваленьня; радуйся, Бога Сына нятленнага ўсячыстае ўмясьцілішча.

Радуйся, Бога Духа Ўсясьвятога абранае жыльлё; радуйся, Горных чыноў анёльскіх няспыннае зьдзіваваньня.

Радуйся, цёмных сіл апраметнай ўзяжахлівы жах; радуйся, Ты ў паветры насімая шматвокімі Хэрувімамі.

Радуйся, Табе ўсяхвалу сьпяваюць шасьцікрыдыя Сэрафімы; радуйся, Твайму ўсядобраму пакрову і мы, на зямлі народжаныя, удзячна пакланяемся.

Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад ўсялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.

Кандак 1

Абраная Прадвечным Царос, усявышейшая ўсялякага стварэньня Нябёснага і зямлі Ўладарка, прышоўшай калісьці ў Улахернскую царкву на малітву, годнае пакланеньня зь набожнасьцю прыносячы, як у цемры жывучыя, пад Твой сьвятланосьбітны амафор і верай і радасьцю сябе аддаем. Ты ж, як маючая дзяржаву непераможную, ад усялякіх бедаў нас вызвалі, ды клічам Табе: Радуйся, Радасьць наша, пакрой нас ад усялякага зла ўсягодным Тваім амафорам.


ПАКРЫЎ УСЯСЬВЯТОЙ БАГАРОДЗІЦЫ

У цараваньне Льва VI Філёзафа (886 – 911), у 910 годзе, у час нападу сарацынаў на Грэцкую імпэрыю, сьвяты Андрэй Юродзівы і ягоны вучань Епіфан, знаходзячыся 1 кастрычніка ў Канстантынопальскім храме, дзе захоўвалася рыза Багародзіцы, у час усяночнага нядзельнага сьпеву пабачылі ў паветры дзіўнае зьяўленьне Ўсясьвятой Дзевы Багародзіцы ў атачэньні прарокаў, апосталаў і анёлаў. Уся ахінутая сонечным сьвятлом, яна малілася за грэшнікаў і накрывала хрысьціян сваім годным амафорам. Пабачыўшы гэтае зьяўленьне, Андрэй спытаў свайго вучня Епіфана: “бачыш, браце, царыцу і Багіню ўсіх, якая моліцца за ўвесь сусьвет?” – “Бачу, сьвяты ойча, і жахаюся”, – адказаў яму Епіфан. Зьяўленьня было праслаўлена адразу тымі, хто маліўся ў храме, а неўзабаве і ўсім Канстантынопалем.

Жыхары Канстантынопалю, пачуўшы аб гэтым зьяўленьні, узрадаваліся, што Бог малітвамі Абаронцы вызваліць усіх ад бяды, якую нарабілі ім ворагі, якія ўварваліся ў іх імпэрыю. І напраўду, неўзабаве пасьля зьяўленьня Багародзіцы, ворагі Царквы былі пераможаны.

Гонар усталяваньня сьвята Пакровы належыць Кіеўскай Царкве, якая зь самага пачатку верыла ў пакрыў Багародзіцы і асьвяціла дзень зьяўленьня яго ўрачыстым сьвяткаваньнем. Зьяўленьне адбылося 1 кастрычніка, і ў гэты дзень Царква ўсталявала сьвята Покрыва Ўсясьвятой Багародзіцы. Услаўляючы сваю нябесную Абаронцу, Царква сьпявае: “Сёньня мы, людзі праваслаўныя, радасна сьвяткуем, асьвячоныя Тваім, Боская Маці, зьяўленьнем і, уздымаючы вочы да Твайго ўсячыстага вобразу, на каленях просім: пакрой нас годнай Тваёй покрывам і вызвалі нас ад усяго злога, молячы Сына Твайго, Хрыста Бога нашага, каб выратаваў душы нашы.”

“Узьвялічваем Цябе, Усясьвятая Дзева, і шануем покрыву Тваю сьвятую, бо Цябе бачыў сьвяты Андрэй у царкве, як за нас Ты Хрысту малілася.”

Гэта сьвята вельмі вялікае, апрача Божай службы, Праваслаўная Царква служыць акафіст Божай Маці. У акафісьце часта паўтараюцца словы: “Радуйся, Радасьць Наша, пакрой нас аб ўсяго злога годным Тваім амафорам”. Амафорам называецца доўгая шырокая тканіна, упрыгожаная крыжам, якую носяць япіскапы ў часе богаслужбы. Амафор аперазывае іх плечы і зьвісае да зямлі. Амафор азначае сабой асаблівую мілату Боскую, якой абдараваны япіскап, і тое, што ён турбуецца аб усялякім чалавеку, які заблукаў ці адстаў ад Царквы.

Покрыва Боскай Маці для Праваслаўнае Царквы сьведчыць ўспаміны аб розных выпадкі добрай дапамозе Багародзіцы веруючым, якія былі ў Царкве.

Трапар сьвята, тон 1

У гэты дзень мы, праваслаўныя людзі, / урачыста сьвяткуем, / асьветленыя Тваім, Багародзіца, прышэсьцем, / і, пазіраючы на Тваю ўсячыстую выяву, са замілаваньнем заклікаем: / “Пакрой нас сьвятым Тваім Покрывам / і пазбаў нас ад усякага зла, / умольваючы Сына Твайго, Хрыста Бога нашага, / выратаваць душы нашы”.