КАЗАНЬ У НЯДЗЕЛЮ ЖАНЧЫН – МІРАНОСІЦ

У імя Айца, і Сына, і Сьвятога Духа.

Упадабаныя браты і сёстры!

У першых словах сваіх хачу павіншаваць усіх прысутных тут жанчын з іх вялікім сьвятам – Нядзеляй жанчын–міраносіц. Таму што, сёньня мы сьвяткуем сьвята вернасьці, і, у першую чаргу вернасьці жаночай ...

Давайце успомнім, што каля Крыжа Госпада стаяла Багародзіца і апостал Ян: усе іншыя вучні разьбегліся. Але каля Крыжа стаялі таксама жанчыны–міраносіцы, тыя, якія ішлі за Ім на працягу усяго Яго служэньня.

Усе сілы свае, усю стараннасьць сваю накіравалі гэтыя жанчыны на тое, каб служыць Яму, Госпада Ісуса Хрыста, у цялесных патрэбах Яго, яны выконвалі усе жаночыя работы, у якіх Ён меў патрэбу. Але не толькі ў гэтым заслуга гэтых вялікіх жанчын – жанчын–міраносіц. Заслуга іх перш за усё ў тым, што сэрцы іх чыстыя, сьвятыя і верныя Богу.

Гасподзь Ісус Хрыстос абраў для Свайго зьяўленьня пасьля Уваскрашэньня найперш менавіта жанчын–міраносіц, таму што ведаў, як чыстыя, якія сьвятыя, верныя сэрца жаночыя, калі яны ідуць па шляху дабра, а не шляхам зла.

Жанчыны–міраносіцы за свае адданае служэньня былі ўдастоены гэтага вялікага гонару, гэтага найвялікшага шчасьця – першымі убачыць Уваскрэслага Хрыста. Бо іх сэрцы былі чыстыя, лёгка успрымалі праўду, і таму менавіта ім першым зьявіўся Гасподзь наш Ісус Хрыстос. Да чаго абавязвае вас, жанчын, гэта вялікі гонар, якога былі ўдастоены атрыманая жанчыны –міраносіцы ад Ісуса Хрыста? Шмат да чаго абавязвае: абавязвае вас усіх да таго, каб менавіта яны – міраносіцы сьвятыя – былі узорам веры, надзеі, любові для усіх ...

Слава ім не толькі ў вечнасьці, але і на зямлі, дзякуй ім! Які прыклад яны нам даюць! Вера складаецца з вернасьці, так, - але не толькі ў абыякавай, абстрактнай вернасьці: яна складаецца ў вернасьці да канца, у вернасьці сэрца, у вернасьці, што з глыбіні гэтага сардэчнага вопыту знаходзіць у сабе мужнасьць пайсьці на усё, але не здрадзіць.

Наколькі важная сёньня для нас такая вера! Таму што жывём у гадзіну цяжкую, у часы выпрабаваньняў... Выпрабаваньняў на цьвёрдасьць і жыцьцяздольнасьць нашае дзяржавы, жыцьцяздольнасьць праўдзівага Украінскага Праваслаўя. І кожны з нас, верных дачок і сыноў нашай Украінскае Праваслаўнае Царквы Кіеўскага Патрыярхату, сёньня стаіць у першых шэрагах барацьбы не толькі за Кіеўскае Праваслаўе, але і духоўнае існаваньне украінскага ды беларускага народу.

Маскоўскія шавіністы, камуністы, уніяты - усе яны, па сваім, хочуць маральна скарыць, зьнішчыць нас, зьнішчыць нашу дзяржаву, нашу мову, наш Праваслаўную веру ... Але мы сёньня стаім на сваёй, Богам дадзенай зямлі; гаворым на сваёй, Богам дадзенае мове; молімся ў сваіх сьвятых храмах і маем сваю Сьвятую Праваслаўную Царкву – Кіеўскі Патрыярхат. І ва усім гэтым – вялікая любоў Спаса нашага Ісуса Хрыста да нас. І гэтая любоў сёньня патрабуе ад нас толькі аднаго - вернасьці.

Жанчыны–міраносіцы ні з чым не лічыліся ў вернасьці сардэчнай любові. Нам увесь час даецца магчымасьць быць вернымі ў малым - адзін аднаму, нашае Сьвятой Беларусі, Украіне, Царкве, Хрысту.

Наша гісторыя, гісторыя Кіеўскай Русі, гісторыя Кіеўскага Праваслаўе, ведае шмат прыкладаў, калі, ідучы ў сваёй вернасьці жанчынам –міраносіцам, донкі нашай зямлі ішлі на сьмерць за Хрыста і Айчыну. Няўжо мы апынёмся, няздольнымі быць гэтак жа верныя, як яны, хоць яны рызыкавалі жыцьцём, гонарам, усім?

Як дзіўна думаць, што падобныя на нас людзі, далікатныя жанчыны, выявілі такую вернасьць, і кожнаму з нас яны ёсьць і прыкладам, і малітоўнікам, і падтрымкаю, дзякуючы якой усё і нам магчыма! Амін!

Прат. Сяргей Горбік

19.05.2013 л.Б.