Акафіст жыровіцкаму абразу Боскае Маці

Памяць 7/20 траўня

Абраз Боскай Маці Жыровіцкая зьявіўся ў 1470 году ў мястэчку Жыровічы Гарадзенскага краю. У лесе, які належаў праваслаўнаму беларускаму шляхцічу Аляксандру Солтану, пастухі убачылі незвычайна яркае сьвятло, што прабівалася скрозь галіны грушавага дрэва, стаялага над крыніцай пад гарой. Пастухі падышлі бліжэй і убачылі на дрэве невялікі абраз Боскай Маці ў прамяністым зьзяньні. Пастухі з глыбокай павагай узялі абраз і аднесьлі да Аляк­сандра Солтана. Аляксандр Солтан не надаў адмысловага значэньня паведамленьню пастухоў, але абраз усёткі узяў і замкнуў у куфар. На наступны дзень да Солтану прыйшлі госьці, і гаспадар захацеў паказаць ім знаходку. Да свайго зьдзіўленьня, ён не выявіў абраза ў куфары, хоць незадоўга да гэтага бачыў яго. Праз некаторы час пастухі зноў здабылі абраз на тым жа месцы і зноў аднесь­лі яе Аляксандру Солтану. Гэтым разам ён паставіўся да абраза з вялікай глыбокай павагай і даў зарок збудаваць на месцы зьявы царкву ў гонар Найсьвяцейшай Багародзіцы. Каля драўлянага храма неўзабаве зьявілася паселішча і утварыўся прыход. Каля 1520 года храм цалкам згарэў, нягледзячы на высілкі жыхароў патушыць пажар і выратаваць абраз. Усе думалі, што ён загінуў. Але аднойчы сялянскія дзеці, вяртаючыся з школы, убачылі цудоўнае бачаньне: Дзева незвычайнай прыгажосьці ў прамяністым зьзяньні сядзела на камяні ў згарэлага храма, а ў руках у Яе была абраз, якой усё лічылі згарэўшым. Дзеці не адважыліся падысьці да Яе, але пасьпя­шаліся распавесьці аб бачанням родным і знаёмым. Усё прынялі апавяданьня аб бачаньні за Боскае адкрыцьцё і разам са сьвятаром адправіліся да гары. На камяні, каля запаленай сьвечкі, стаяў Жыровіцкі абраз Боскай Маці, ніколькі не пацярпеўшы ад агню. Часова абраз паставілі ў хаце сьвятара, а камень быў абгароджаны. Калі пабудавалі каменны храм, туды, паставілі цудатворны абраз. Пасьля каля храма паўстаў мужчынскі манастыр. У 1609 году манастыр стаў уніяцкім і быў такім да 1839 года. Ва увесь гэты час Жыровіцкі абраз Боскай Маці карыстаўся шанаваньнем і праваслаўных, і уніятаў, і каталікоў. Падчас першай сусьветнай вайны Жыровіцкі абраз Боскай Маці вывезьлі ў Маскву, а ў пачатку 20-х гадоў ён была павернуты ў храм Жыровіцкага манастыру. Цяпер ён знаходзіцца ў саборы ў гонар Усьпеньня Найсьвяцейшай Багародзіцы Жыровіцкага манастыра і глыбока шануецца за яго дабрадатную дапамогу. Абраз выразаная на камяні памерам 43х56 мм.

Кандак 1

Абранай ад усіх радоў Царыцы і Ўладарцы сьпеў хваленьня прынясём, як Малітоўніцы і Абаронцы роду хрысьціянскага. Ты ж, як добрая, Малітоўніца прад Госпадам малі Сына Твайго і Бога нашага, падаць нам спадчыну дабротаў вечных, ды радасна аб Табе клічам: Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Ікас 1

Архангел Гаўрыіл, з нябёсаў пасланы да Цябе, Дзева чыстая, вымавіў Табе: Радуйся, Дабрадатная, Гасподзь з Табой! Мы ж дабрынёй Боскаю праз Цябе асьвячоныя, праславім Цябе сьпевамі:

Радуйся, абраная раней вякоў Воляй Боскай;

Радуйся, Ягніца, нарадзіўшая Ягня Боскае, выкупіўшае грахі сусьвету.

Радуйся, скарб выратаваньня нашага, правышэйшая сілаў Анёльскіх

Радуйся, Юначка цнатлівая і Маці Сьвету.

Радуйся, крыніца вады жывой невычарпальная.

Радуйся, Рай кветкавы, Боскае Дрэва жыцьця ўзрасьціўшая.

Радуйся, Богам абдараваная Маці, Радасьць нябёсаў і зямлі нарадзіўшая

Радуйся, сілай Ўсявышняга асьветленая, Боскі колас, Выратавальніка сусьвету падараваўшая.

Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Кандак 2

Бачачы верных дзяцей тваіх у бедах жыцьцёвых пакуты церпячых і дапамогі нябеснай ад Цябе патрабуючых, Ты, Боская Маці надзея хрысьціян, дзівосным зьяўленьнем на дрэве сьвятой Тваёй іконы насельнікам вёскі Жыровічы, напоўніла іх радасьцю і вясёласьцю скарбутныя сэрцы іх, таму ўсе удзячна сьпяваюць у Табе Богу: Алілуя.

Ікас 2

Розумам няздольны зразумець таямніцы дзівоснага зьяўленьня на дрэве іконы Тваёй, Прачыстая Ўладарка, схаваў у куфар шляхціц Солтан выяўлены Табой прачысты абраз Твой. Ты ж, Багародзіца Дзева, новай выявай на том жа дрэве абраза гэтага ж навучыла розуму Солтана, і ўсе пазналі дар міласэрнасьці Тваёй да людзей Тваіх, і з радасьці засьпявалі:

Радуйся, Студня радасьці невычарпальны.

Радуйся, кветка водарная невымоўнай асалоды.

Радуйся, як дрэвам жыцьця, верных духоўна насалоджвае.

Радуйся, багацьця нябеснага ўсім шануючым Цябе падаўца.

Радуйся, не пазбаўляючая дабрыні Сваёй і міласьці усіх заблукаўшых.

Радуйся, пакровам Тваім усіх прыходзячых да абраза Твайго натхняючая.

Радуйся, бо заўсёды чуеш голас маленьня ўсіх патрабуючых.

Радуйся, Маці міласэрнасьці вечнай.

Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Кандак 3

Сілаю выявы дзівоснай аб зьяўленьні цудатворнага абраза Твайго асьвячоны, зразумеў спадар Солтан, як абраз гэты дзеля суцяшэньня пакуту церпячых Табой з нябёсаў дасланы быў, і, сьлёзна пакаяньня прыносячых аб неразумнасьці сваёй, пабудаваў храм на месцы зьяўленьня абраза дзівоснага, і ўсе людзі, малітвы ў ім да Бога ўзносячы, няспынную славу Табе сьпяваюць: Алілуя.

Ікас 3

Маўчы багацьця міласэрнасьці невымоўнае, не адкінула ты думкамі абраных Табой, у скарбуце вялікай прабываючых. Калі храм, дзе знаходзілася ікона Твая прачыстая, полымя зьнішчыў, Ты, Прадобрая Суцяшальніца, захавала абраз ад полымя непашкоджаным, зноў выявіўшы яго на камяні каля храму, полымем спаленага. Людзі ж, пабачыўшы цуд гэты, адразу сьпеў славы Табе засьпявалі:

Радуйся, Купель неапалімая, някранутым прачысты Твой абраз у полымі захаваўшая.

Радуйся, скарбутных людзей Тваіх цудатворнай іконы не пазбавіўшая.

Радуйся, абароны пакровам Тваім хрысьціян накрываючая.

Радуйся, бо малітваю Тваім сьвятыні Твае захоўваюцца.

Радуйся, на камяні прасты абраз Твой зноў выявіўшы

Радуйся, цудам Тваім на камяні веры стопы нашы ўмацаваўшая.

Радуйся, бо як цьвярдыню непераможную абароны нашай Цябе атрымалі.

Радуйся, як добрую ў сіле Апякунку Цябе вызнаем.

Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Кандак 4

Бурай запалаў і спакусаў атакаваны верныя Твае, молячыся прад цудатворнаю іконаю Тваім, спакой і душэўну радасьць атрымліваюць. Бо Ты, Дзева чыстая, хрысьціян Кіраўніца на шляху выратаваньня, на праўдзівы шлях іх скіроўваеш і сэнсу пазнаньня жыцьця зямнога дапамагаеш, ды ўсе прыгожым сьпевам славяць Бога, сьпяваючы Яму: Алілуя.

Ікас 4

Чулі людзі, як выяўлены Табой абраз дарам цудаў напоўнены, з верай і надзеяй на міласэрнасьць Тваю да яго прыходзяць і багацьця шчодрасьці Тваёй атрымаўшы, так сьпяваюць славу Табе:

Радуйся, Маці міласэрнасьці, мора шчодрасьці на хрысьціян праліўшая.

Радуйся, усяму сусьвету радасьць прыносячая.

Радуйся, сьвяты прытулак верных.

Радуйся, Падаўца дабротаў вечных.

Радуйся, Суцяшальніца скарбут нашых.

Радуйся, моцнае ўздыманьня ўсіх упаўшых.

Радуйся, зьнямоглых Абаронца і ўмацаваньня.

Радуйся, у пакутах нашых сапраўднае суцяшэньня.

Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Кандак 5

Богацечнай зорцы, на ўсходзе зазьзяўшай, падобна была ты, Прасьвятая Дзева, калі ў прамянёваму зьзяньні ў вобразе жанчыны прыгажосьці невымоўнай зьявілася Ты дзецям, паказвала месца зьяўленьня прасьвятой іконы Тваёй, дзівосна Табой ад полымя захованай. Не пакідай і дзяцей гэтых Тваёй дабрыні, навучая іх аб вялікай міласэрнасьці Тваёй, ды, пераймаючы дзецям Ізраілю, сьпяваючым Хрысту: Асана, засьпяваюць яны аб Табе славу Богу: Алілуя.

Ікас 5

Ведаючы дзівосны і слаўны цуд прад іконай Тваёй, Прачыстая, калі дзяўчына на імя Ірына, у хваробе будучая, вырушыўшы на пакланеньня сьвятыні Тваёй, на шляху памерла, і, калі манахі пачалі служыць чын пахаваньня яе прад іконаю Тваёй, уваскрэсла, усе людзі з трымценьнем сьпяваюць:

Радуйся Слова жыцьця ў плоці нарадзіўшая.

Радуйся, малітвамі памёршую слугу Тваю уваскрасаўшая.

Радуйся, каўчэг жыцьця нашага, ад патопу сьмяротнага нас ахоўваючы.

Радуйся, розум сьветлы, асалоды пазнаньня жыцьця вечнага нам падаўца.

Радуйся, бо іконаю Тваім крыніца цудаў вялікіх нам явілася.

Радуйся, цемру абставін злых ад шануючых Цябе адганяючая.

Радуйся, бо зьявамі невымоўнымі молячых Цябе падбадзёрваючая

Радуйся, бо матчынай шчодрасьцю ўсіх прыходзячых да Цябе

Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Кандак 6

Дабравесьнікамі дабрыні Тваёй зьяўляюцца ўсе прыходзячыя да гаючай іконы Тваёй, Уладарка. Бо не адкінула нікога з тых, хто ў цёплай малітве рукі свае да яе працягваў, і, спазнаўшы моц дару дзівоснага Табой у іконе выяўленых, засьпяваюць Богу песьню ўдзячнасьці: Алілуя.

Ікас 6

Зазьзяўшымі прыманьнем сьветлым шлях жыцьця набожнага асьвячаючы, зьявіўся сьвяты манастыр Жыровіцкі, пад аховай сьвятыні Тваёй, Боская Маці, пабудаваны. Ён ёсьць домам подзьвігаў манаскіх, і вучэльня боскага разуменьня юнакам, асьвячае зямлю Беларускую прыманьнем праўдзівага багаслоўя, і ўсе Цябе, розуму Боскага Прапаведніцу , так апяваюць у сьпевах праслаўленьня:

Радуйся, Багародзіца сьвятла недасяжнага.

Радуйся, сьвітанак Сонца не зыходзячага.

Радуйся, прыступкі, да нябёсаў вядучыя.

Радуйся, не мудрых розумам Боскім асьвячаючая.

Радуйся, вучэльняў набожнасьці ў краіне нашай пачынальнік.

Радуйся, у разуменьні вучэньня Хрыстовага прамудрая Настаўніца.

Радуйся, душы верных дабрадзейна сілкуючая.

Радуйся, верных малаком прамудрасьці напойваючая.

Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Кандак 7

Жадаючыя ўшанаваць пакланеньнем абраз Твой, шматлікімі цудамі слаўны, сьпяшаліся да Тваёй іконы, Уладарка, і, чакаючы ад Цябе вялікае і багатае міласьці, прыносілі Табе сьпеў славы і Богу сьпявалі: Алілуя.

Ікас 7

Дзівосны цуд выявіла Ты, Уладарка, верным слугам Тваім, калі манастыр Жыровіцкі ад праваслаўя ў унію адышоў. Ня пакінула Ты праваслаўных дзяцей сваіх, але і іншаслаўных прыняла з міласэрнасьцю. Усе ўкленчылі прад цудамі ад іконы Тваёй пададзеных. Таму ўсе хрысьціяне пасьпяшаліся да прачыстага Вобразу Твайго з радасьцю сьпяваючы:

Радуйся, у скарбутных абставінах надзейны прытулак наш.

Радуйся, шукаючым ратаваньня ціхі прыстанак.

Радуйся, з апосталамі веры праўдзівае Хрыстовай Прапаведніца

Радуйся, глыбіні слова Боскага прамудрая Настаўніца.

Радуйся, сьветач Траістага Сонечнага Сьвятла, праўдай нас асьвячаючы.

Радуйся, слуп палымяны, шлях праўдзівай веры нам паказваючы.

Радуйся, ад згубных вучэньняў наша ахова.

Радуйся, бо навукі, для душы шкодныя для душы праваслаўнае, пасароміла.

Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Кандак 8

Таямнічыя і слаўныя цуды пабачылі праз Цябе, Боская Маці, верныя Твае, бо ня толькі абразам Тваім дарункі мілаты ім падаеш, але і водамі крыніцы, на месцы зьяўленьня Тваёй іконы цякучай, дарунак вылячэньня падаеш, і ўсе, вялікую і багатую міласьць ад Цябе прыняўшыя, засьпяваюць песьню славы Богу: Алілуя.

Ікас 8

Усе да Цябе заклікаючыя і да Цябе прыпадаючыя, не сыходзяць ад Цябе скарбутныя і не пачутыя. Ты, Багародзіца, скарбуту маці каля крыжа Сына Твайго вызнаўшая, адчуваеш цяжар скарбут нашых. Таму да Цябе, Маці, у скрусе спакусы, як супрычаснай скарбуце і пакутам Сына Твайго, так сьпяваем:

Радуйся, безнадзейных надзея.

Радуйся, скарбутных суцяшэньня.

Радуйся, смуткі нашы адкідаючая.

Радуйся, усяму сусьвету радасьць прыносячая.

Радуйся, бо ўсім, што ў бядзе знаходзяцца руку дапамогі хутка падаючая.

Радуйся, маці любоў і міласэрнасьць нам выяўляючая.

Радуйся, малітвамі Сваімі прад Богам наша Заступніца.

Радуйся, у бедах вялікая абаронца

Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Кандак 9

Усё анёльскае воінства Цябе, Боская Мацм, як вышэйшую за нябёсы і больш чыстую сьвятла сонечнага вызнае: Бога зачала плоцьцю і Сьвет сусьвету нарадзіла Ты. Таму і мы, на зямлі народжаныя, як больш годную за Херувімаў і без параўнаньня больш слаўную за Серафімаў, вызнаем Цябе, сьпяваючы аб Табе Богу: Алілуя.

Ікас 9

Мудрагелістасьць на зямлі народжаных не прывядзе да праслаўленьня абраза Табой выяўленага, ад яго ж, як ад спрадвечнай крыніцы, прыходзячыя шмат дабротаў атрымліваюць. Таму, няздольныя годна славіць Цябе, як першакрыніцу дабротаў гэтых, з замілаваньням сэрца сьпяваем проста:

Радуйся, бо Ты ёсьць будаўнічым нашага выратаваньня, жыцьцё наша зямное добра ўпарадкоўваючая.

Радуйся, бо Ты ёсьць кіроўцам, што да нябеснай айчыны нас уздымае.

Радуйся, Дабрадзейная, бо нават вечных грэшнікаў міласьці не пазбаўляеш.

Радуйся, Малітоўнік наш прад Богам, праўдзівы гнеў Боскі на міласьць пераўтвараючая.

Радуйся, мітусьнёй сусьвету гэтага грэбаваць нас навучыўшая.

Радуйся, асьветай розуму нашага да любові боскай нас прыводзячая.

Радуйся, ад усіх бед хуткае пазбаўленьня.

Радуйся, бо Ты ўсім, што у роспачы знаходзяцца надзейнае выратаваньня

Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Кандак 10

Нам, ратаваньня жадаючым, і пад ахову Тваю прыходзячым, будзь, Прасьвятая Дзева, Дапамога няспынная. Захавай нас ад бед, найперш ад падзеньня грахоўнага, ды жывучы ў мілаце Хрыста, з радасьцю аб дзівоснай Тваёй абароне ўдзячна засьпяваем Богу: Алілуя.

Ікас 10

Сьцяной моцнаю Беларускай Царквы Праваслаўнай зьяўлялася Ты, Прасьвятая Дзева, у гадзіны цяжкіх выпрабаваньняў яе, таму молім Цябе: абарані, захавай і ўмацуй яе і ў нашы гадзіны ад ворагаў  злых, паўстаўшых на яе, і ўсі радасна аб Табе засьпяваем:

Радуйся, Беларускай Царквы Хрыстовай абарона і праваслаўя Беларускага ахоўніца.

Радуйся, аховай Тваёй Царква Беларуская ўпрыгожваецца.

Радуйся, бо адступіўшыя ад веры прабацькаўскай Табой настаўляюцца.

Радуйся, бо Табой падкопы ворагаў беларускага праваслаўя пасаромлены.

Радуйся, бо асьветай Тваёй праўдзівая вера на Беларусі й Украіне замацоўваецца.

Радуйся, бо полымем дыхаючая злосьць варожая, на нас скіраваная, перамагаецца.

Радуйся, цьвёрдае праваслаўя замацаваньня.

Радуйся, бо Табой ерась пераможана.

Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Кандак 11

Аніякі сьпеў ня здолее праўдзіва праславіць шчодрасьць Тваю, Прачыстая, людзям Табой падараваныя. Няма розуму, што здольны пазнаць глыбіні міласэрнасьці Тваёй, няма словаў годных апяваюць Цябе. Таму, молім ад сэрца, прымі і нашы нягодныя хваленьня, і мы, веліч Тваю праслаўляючы, засьпяваем аб Цябе песьню Богу: Алілуя

Ікас 11

Сьветлым прыманьнем дапамогі добрае, належным пПрачыстаму абразу Твайму асьвяці, Уладарка, шлях жыцьця нашага, ды ад усялякіх бед, скарбут і злых запалаў, Табой пазбаўленыя, атрымаем права стаяць у законе Госпада, дзякуючы Табе і сьпяваючы:

Радуйся, бо цудамі, што іконай Тваёй выяўлены, як амаформ нас пакрываеш.

Радуйся, бо невымоўныя  падарункі ўсім падаеш.

Радуйся, запалы нашы і грэшныя думкі плоці суцяшаючая.

Радуйся, усялякія хваробы нашы душэўныя і цялесныя вылечваеш.

Радуйся, бо Тваімі малітвамі ад усіх бед пазбаўляеш.

Радуйся, у скарбутах хуткая суцяшальніца.

Радуйся, удоваў абаронца і сірот дапамога.

Радуйся, маладых выпраўленьня і старых суцяшэньня

Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Кандак 12

Дабрыню з нябёсаў ад Бога вымалі нам, Уладарка, да прачыстага абраза Твайго прыходзячым, і Цябе, Маці Сьвятла, у сьпевах славячых, ды, асьвячоныя пакровам Тваім, ў добрай набожнасьці і чысьціні пражывём і Пасаду Ўладара Славы не асуджанымі стаяць здолеем, сьпяваючы аб Табе сьпеў славы: Алілуя.

Ікас 12

Сьпяваючы велічнасьці Тваёй, Прасьвятая Дзева, праслаўляем Цябе ўсе, і, як цьвёрдую Малітоўніцу выратаваньня нашага, старана молім: будзь нам ва ўсялякай дабрыні дапамогай і пачуй нас, замілавана сьпяваючых Табе:

Радуйся, праўдзівага шляху да Хрыста прамудрая Настаўніца.

Радуйся, чысьціні і цноты дзівосная Ахоўніца.

Радуйся, жадаючых праўды Сілкавальніца.

Радуйся, шукаючых абароны Тваёй няспынная Абаронца.

Радуйся, зьнямоглых дапамога.

Радуйся, усяго сусьвету абарона.

Радуйся, Кіроўца наша, на ўсіх шляхах жыцьця нам дапамагаючая.

Радуйся, і пасьля сьмерці ў паветраных блуканьнях ад духаў злосьці нас ахоўваючая.

Радуйся, міласэрная Ўладарка, малітоўніца наша і радасная абарона.

Кандак 13

О, Прасьвятая Ўладарка, Богародзіца Дзева, анёльскімі чынамі на нябёсах сьпевам вечным праслаўленая, прымі і ад нас, нягодных слуг Тваіх, гэтае маленьня, што у славу Табе прынесена, і ад падзеньня грахоўных нас пазбаў, спадкаемцамі Ўладарства Нябеснага нас зрабі, ды разам з Табой у вякі вякоў сьпяваем Богу: Алілуя. (тройчы)

Малiтвы да Боскай Мацi Жыровiцкай

Малітва Першая

О Маці, што виявилася Свайму народу не ў цьвярдыні, акрытай славай вечнай, а на грушцы ў пушчы сіняй. Ты, што ўспыхнула зарніцай, не ўладаром зямным узвышшаў, а пастушком малым і ніцым, - будзь Апякункаю ўсяможнай і тых, што гінуць на Радзіме, і тых, што торбы падарожнай, жабрачай з полечаў ніяк не зьнімуць. Ды дапамогу ва ўсіх добрых справах нам дай, каб мы верылі як дзеці. Падай нам сілы, каб імя Тваё сьветлае пранесьлі зь вераю па сьвеце. Падай нам, каб злаба, мана, зацятасьць нам ня былі ў жыцьці спакусай. Вярні нам нівы нашы й хаты, о Маці Божа Беларусі! Амін.

Малітва на чужыне да Жыровіцкай Маці Боскай.

Найсьвяцейшая Дзева Мары, нашая добрая Маці і Ўладарка, выслухай нашу просьбу, скараці дні нашае няволі й зьдзеку! Нашы, цярпеньня, боль душы 1 бяду прымі. Памажы нам перанесьці гэты жыцьцёвы крыж выгнаньня.

Прасі Сына Свайго, Госпада нашага Ісуса Хрыста, каб паслаў нам радасьць аглядаць сваімі вачыма вольную бацькаўшчыну нашу Беларусь, жыць у ёй і працаваць Богу на славу.

Бо Ты адзіна чыстая і ўседабраслаўлёная Багародзіца, Дзева Марыя, Уладарка Беларусі, што сьвеціш у Жыровічах цяпер і на вякі вякоў. Амін.