ПЕСЬНЯ ВОЛЬНАСЬЦІ

Беларусь нарадзіла нас і тут Радзіма наша, ёй прысьвячаем сьпеў наш і працу нашу.

Іх таксама прысьвяціў цар Давыд Госпаду, разам са срэбрам і золатам, якое прысьвяціў зь адабранага ва ўсіх упакораных ім народаў.

Зямлю нашу і скарбы нашы, што Госпадам дадзены, павернем сябе яе Давыд у старажытнасьці павярнуў.

Ад Сірыйцаў і Маавіцянаў, і Аманіцянаў і Філістымлянаў і Амалікіцянаў, і зь адабранага ў Адраазара, сына Рэхавага, цара Суўскага.

Перамагаючы ворагаў – здабываем мір Бацькаўшчыне. Бо здабываньня вольнасьці асьпяваецца ва ўсе стагодзьдзя.

І зрабіў Давід сабе імя, вяртаючыся з разгрому васямнаццаці тысяч Сірыйцаў у даліне Салёнай.

А калі вораг аточыць нас, і надзея пачне сыходзіць, зьвярнёмся да Бога і выгукнем:

Мацуйцеся! І выявімся моцнымы змагарамі за народ наш і гарады Бога нашага. Госпад жа зробіць тое, што да спадобы яму.

Паўстанем разам за Вольнасьць Беларускую ды згіне жаль і страх зь сэрцаў нашых.

Бо лепш нам у баі загінуць, чым глядзець на зьнявагу народа нашага і сьвятыняў нашых.

Хваліліся ворагі колькасьцю сваёй і зброяй жалезнай, але адпавядалі шыхты беларускія:

Хай ня будзе таго, каб так рабіць – ад іх цякаць! Калі надышла гадзіна дзеля нас, памрём як храбрыя за братоў нашых і недамо забрудніць славы нашай!

Трымціце ворагі і хавайцеся, бо выйшаў на бой Змагар Беларускі.

Ён пашырыў славу народа свайго, апрануў, нябыта волат, на сябе браню, апаясаўся ваярскай зброяй і распачаў змаганьня, каб мячом абараніць народ свой.

На шчыце ягонам зьзяў сьветласьцю Крыж Госпада, а Перамога было імя ягонае.

У подзьвігах сваіх на льва быў падобны, нябыта леў, што рыкае на здабычу.

На кані, што бялей сьнегу і сьвятлей сонца. Зь мячом узьнятым рукой моцнай.

Гнаў беззаконных, знаходзячы іх паўсюль, зьнішчаў ворагаў народа свайго

Бо калі справа сьвятая – Гасподзь зь намі. Калі Бог зь намі – хто выстаіць супраць нас?

Беглі беззаконныя, яко спужаўшыся; усі, хто крыўды чыніў, жахнуліся, бо праз яго воля прыйшла.

Непераможна прага волі Змагара Беларускага.

Ён уразіў шмат цароў, подзьвігамі сваімі ўзрадаваў Якава. Памяць ягоная заўсёды будзе дабраслаўлёнай.

І казалі людзі аб дзеях ягоных словамі Макавейскімі:

Ён прабёг праз усе гарады Юдэі і зьнішчыў у іх ворага, адвярнуў гнеў ад Ізраіля.

Зазьзяла воляй Беларусь сьвятая, шчасьця прыйшло народу яе праз Змагара Непераможнага.

Слава аб ім распаўсюдзілася аж да канцоў сусьвету, і згуртаваў ён загубленых.

Ад гадзіны той апявае народ наш дабрыню Госпада.

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу, цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Па старажытным узорам і па малітве да Госпада нашага склаў прат. Сяргей Горбік