Friday, March 25, 2011

ПЕСЬНЯ ВОЛЬНАСЬЦІ

Беларусь нарадзіла нас і тут Радзіма наша, ёй прысьвячаем сьпеў наш і працу нашу.
Іх таксама прысьвяціў цар Давыд Госпаду, разам са срэбрам і золатам, якое прысьвяціў зь адабранага ва ўсіх упакораных ім народаў.
Зямлю нашу і скарбы нашы, што Госпадам дадзены, павернем сябе яе Давыд у старажытнасьці павярнуў.
Ад Сірыйцаў і Маавіцянаў, і Аманіцянаў і Філістымлянаў і Амалікіцянаў, і зь адабранага ў Адраазара, сына Рэхавага, цара Суўскага.
Перамагаючы ворагаў – здабываем мір Бацькаўшчыне. Бо здабываньня вольнасьці асьпяваецца ва ўсе стагодзьдзя.
І зрабіў Давід сабе імя, вяртаючыся з разгрому васямнаццаці тысяч Сірыйцаў у даліне Салёнай.
А калі вораг аточыць нас, і надзея пачне сыходзіць, зьвярнёмся да Бога і выгукнем:
Мацуйцеся! І выявімся моцнымы змагарамі за народ наш і гарады Бога нашага. Госпад жа зробіць тое, што да спадобы яму.
Паўстанем разам за Вольнасьць Беларускую ды згіне жаль і страх зь сэрцаў нашых.
Бо лепш нам у баі загінуць, чым глядзець на зьнявагу народа нашага і сьвятыняў нашых.
Хваліліся ворагі колькасьцю сваёй і зброяй жалезнай, але адпавядалі шыхты беларускія:
Хай ня будзе таго, каб так рабіць – ад іх цякаць! Калі надышла гадзіна дзеля нас, памрём як храбрыя за братоў нашых і недамо забрудніць славы нашай!
Трымціце ворагі і хавайцеся, бо выйшаў на бой Змагар Беларускі.
Ён пашырыў славу народа свайго, апрануў, нябыта волат, на сябе браню, апаясаўся ваярскай зброяй і распачаў змаганьня, каб мячом абараніць народ свой.
На шчыце ягонам зьзяў сьветласьцю Крыж Госпада, а Перамога было імя ягонае.
У подзьвігах сваіх на льва быў падобны, нябыта леў, што рыкае на здабычу.
На кані, што бялей сьнегу і сьвятлей сонца. Зь мячом узьнятым рукой моцнай.
Гнаў беззаконных, знаходзячы іх паўсюль, зьнішчаў ворагаў народа свайго
Бо калі справа сьвятая – Гасподзь зь намі. Калі Бог зь намі – хто выстаіць супраць нас?
Беглі беззаконныя, яко спужаўшыся; усі, хто крыўды чыніў, жахнуліся, бо праз яго воля прыйшла.
Непераможна прага волі Змагара Беларускага.
Ён уразіў шмат цароў, подзьвігамі сваімі ўзрадаваў Якава. Памяць ягоная заўсёды будзе дабраслаўлёнай.
І казалі людзі аб дзеях ягоных словамі Макавейскімі:
Ён прабёг праз усе гарады Юдэі і зьнішчыў у іх ворага, адвярнуў гнеў ад Ізраіля.
Зазьзяла воляй Беларусь сьвятая, шчасьця прыйшло народу яе праз Змагара Непераможнага.
Слава аб ім распаўсюдзілася аж да канцоў сусьвету, і згуртаваў ён загубленых.
Ад гадзіны той апявае народ наш дабрыню Госпада.
Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу, цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Па старажытным узорам і па малітве да Госпада нашага склаў прат. Сяргей Горбік

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.