Беларуская Аўтакефалія

Sunday, June 6, 2010

ЛІСТ ІГУМЕНА І БРАТОЎ МАНАСТЫРА СТАШРАВУНІ КІПРСКАЕ АРХІЯПІСКАПІІ

Сьвяцейшаму мітрапаліту Кітыйскаму кір Хрызастому.

Сьвяцейшая мітраполія Кітыя, Ларнака.

Сьвяцейшы ўладыка дабраславіце! Памаліцеся аб нас!

Мы атрымалі 11.05.2010 Акруговае пасланьне Сьвятога Сынода Кіпрскай Царквы, якое зь вялікім увага прачыталі. Першым чынам, мы адчуваем сур'ёзную неабходнасьць у тым, каб выказаць Вам, як нашаму праўдзіваму духоўнаму айцу, нашу ў дадзеным выпадку душэўны боль у стаўленьні да аднагалосна зацьверджанага рашэньня Сьвятога Сынода Кіпрскай Царквы ухваліць афіцыйнае запрашэньне прэзыдэнта Кіпра Папе Рымскаму Бенедыкту XVI, і ў сувязі з гэтым аднагалосная ухвала яго. З боку нашага Сьвятога манастыра мы адважна заяўляем аб нашым процідзеяньне якому б то ні было афіцыйнаму прыёму і праяве пашаны Папе з боку царкоўнага духоўнага кіраўніцтва, што можна цалкам успрымаць як прызнаньне і падначаленьне яму.

Суцэльна абгрунтавана усялякі праваслаўны вернік ясна заяўляе аб тым, што пасьля парыву Заходняй Царквы з Кафалічнае Праваслаўнае Царквой усякі Рымскі Папа зьяўляецца не толькі схізматыкам, але і ерэтыком. У сувязі з гэтым лічым дастатковым прывесьці адважную пазыцыю нашых Айцоў: сьвц. Фоція Вялікага, сьвц. Рыгора Паламы, сьвц. Марка Яўгеніка, Генадзя Схоларыя і інш., якія цалкам ясна і недвухсэнсоўна заяўляюць, што пасьля Схізмы глава Заходняй "царквы" Папа зьяўляецца вялікім ерэтыком.

Калі апостал Павел у Духу Сьвятым кажа аб тым, што “ерэтыка, пасьля першага і другога настаўленьня на розум, цурайся” (Цім. 3:10), то да чаму гэтыя багаслоўскія дыялёг з папістамі, гэтыя афіцыйныя прыёмы і абдымкі? Апостал моў суцэльна ясна кажа аб агідзе ад ерэтыкоў, безумоўна, для іх навяртаньня, калі, вядома ж, яны выявяць дух пакоры і праўдзівае пакаяньне. Аднак пад гэтым ні ў якім разе не маецца на ўвазе кампраміс на роўных умовах, быццам ісьціна і хлусьня стаяць на аднолькавым узроўні і не заўважаецца існая паміж намі бездань. Бо, паводле боскага апостала Паўлу, “пасьля першага і другога настаўленьня” мы павінны адхіляцца ад бескарыснага і непатрэбнага Дыялёг, паколькі “ён разбэсьціўся і грэшыць, і асуджаны сам сабою.” (Ціт. 3:11).

Далей, у згаданым Сынадальным Акруговым пасланьні, вядзецца прамова аб “адзінстве усіх” у адпаведнасьці з першасьвятарскае малітвай Госпада (“ды будзе усё адзіна”). Але чаму ў дадзеным дакумэнце скажаецца сэнс Сьвятога Пісаньня і згоднае сьвятаайцоўскае тлумачэньне вышэйназванага тэксту, дзе адзінства разумеецца выключна як адзінства ў Праўдзівай Веры? На працягу ужо тысячагодзьдзя вядзецца багаслоўскі дыялёг з папістамі, але яны не выявілі хоць бы найменшай пакоры і сапраўднага пакаяньня, або, іншымі словамі, імкненьні вярнуцца да Адзінай, Сьвятой, Кафалічнае і Апостальскае Царквы. Хто жа не разумее таго, што сапраўдная мэта і праўдзівае жаданьне папістаў складаецца ў тым, каб праваслаўныя ў канчатковым выніку здрадзілі бы Адзіную Ісьціну, і мы бы падпарадкаваліся касмапалітычным намерам папацэзара Пантыфіка?

Самой лепшай часткай Акруговага пасланьня зьяўляецца выраз яго погляду аб “эклезіялягічным ухіленьні Вуніяцтва, якое для нас зьяўляецца непрымальным мэтаду празелітызму”, але, аднак жа, зь нашага пункта гледжаньня, непазьбежна узьнікае велізарнае пытаньне: “Для чаго робіцца запрашэньне, прыём, аказаньне гасьціннасьці і на роўных засадах вядуцца паседжаньні зь уніятамі падчас дыялёгаў праваслаўных з рыма—каталікамі?”

Важна ў канчатковым выніку заўважыць і той факт, што усе шаноўныя і годныя сьвятары храмаў Кіпра атрымалі акруговае пасланьне і будуць яго зачытваць хрысталюбчаму народа падчас Боскай літургіі на вялікія царкоўныя сьвяты: а) Нядзелю, 16.5.2010, калі зьдзяйсьняецца памяць 318 Айцоў I Сусьветнага сабору і б) у Нядзельны дзень 30.05.2010, на сьвята Сьвятых Айцоў.

Цалкам натуральна задацца пытаньнем:

а) Няўжо Сьвятыя Айцы I Сусьветнага сабору, выпрацоўваючы Сымбал веры, у будучым завершаны на II Сусьветным саборы, не боганатхнённа прынялі рашэньне аб сыходжаньні Сьвятога Духу толькі ад Айца, тым самым адпрэчваючы цалкам блюзнэрскае вучэньне папістаў аб Filioque? На ім, прамаўляючы анафему Арыю і ягонай ерасі, яны выгналі зь Царквы любое прыніжаньне вартасьці Богачалавека Хрыста. Але, паводле боганатхнённых пісаньняў сучаснага Сьвятога і Спавяданьніка, айца Іўсьціна Паповіча, “заходні хрысьціянска—гуманістычны максымалізм (Папізм)... адабраў у Хрыста усё”, і на Яго месца, выгнаўшы Хрыста, замест Яго паставіў “бясхібнага чалавека зь Захаду”, г.з. Папу.

б) Усё ж Сьвятыя ніякім чынам не апраўдвалі ніякую нягоднасьць, і ніхто зь іх зусім не апраўдваў самога папства. Наадварот, усе яны, адносна папізму, цалкам ясна выносілі рашэньні супраць яго. У выніку па чыньніку чытаньня Акруговага пасланьня падчас паказаных сьвятаў выцякае, як апынаецца, цалкам процілеглае таму, што афіцыйна вызнавала афіцыйная Царква Кіпра ў стаўленьні прыняцьця Папы на высьпе Сьвятых.

У канцы мы выяўляем ізноў нашу душэўную скруху зь нагоды прынятага афіцыйнага рашэньня Сьвятога Сыноду ў стаўленьні прыёму Папы. Мы пакорліва лічым, што гэты прыём адбываецца не выпадкова, ім ускосна, і гэта больш чым відавочна, робіцца прызнаньне становішча папы і яго ў вышэйшай ступені сэкулярызаваных двудушных паводзін, а чаканая ад гэтага нібы нацыянальная карысьць разьвеецца як пар. Мы адчуваем вялікую боязь за тое, што гэта ў канчатковым выніку, як чакаецца, прычыніць толькі шкода для народа Кіпра і нанесьці удар па аўтарытэце нашай Царквы.

Тое, што мы як сыны выказалі Вам вышэй, годна шаноўны і умілаваны наш у Госпадзе Ойча і Ўладыка, мы паважна просім, каб Вы перадалі паважаным сябрам Сьвятога Сынода Кіпрскай Царквы.

З глыбокай сыноўскае пашанай і глыбокай любоўю ў Госпадзе

Архімандрыт Афанасій,

намесьнік Сьвятога Манастыра Стаўравуні,

і мае ў Хрысьці браты.

ПАСАДНАЕ СЬВЯТА Ў БЕЛАРУСКАЕ ПРАВАСЛАЎНАЕ ГРАМАДЗЕ ЧАРНАЎЦОЎ (УКРАІНА)

Уладзімір Дзімух

Працай некалькіх праваслаўных беларусаў Чарнаўцоў паўстала ў сакавіку 2009 г. невялікая праваслаўная беларуская грамада сьвятой Еўфрасіньні Полацкай, а неўзабаве, у чэрвені 2009 г., мітрапаліт БАПЦ Ёван (Пуріц) прыняў нас пад свой амафор. З гэтага часу пачалося нашае малітоўна–еўхарыстачнае жыцьцё.

23 чэрвеня 2010 г. мы сьвяткавалі першае пасаднае сьвята нашае парафіі – дзень памяці сьвятой Еўфрасіньні Полацкай, асьветніцы Беларусі. На вялікі жаль, пакуль мы ня маем сваёй царквы і прымушаны арэндаваць храм дзеля адпраўленьня богаслужбы, але гэта аніяк не сапсавала нашае сьвята!

На запрашэньня грамады, узначаліў архірэйскую Літургію Старшыня сьвяцейшага архірэйскага сыноду БАПЦ, мітрапаліт Ёван. Пасьля заканчэньня Сьвятой Літургіі быў прачытаны акафіст сьв. Еўфрасіньні Полацкай, а ў вечары адбыўся малебен за беларускі народ да вялікай беларускай сьвятой.

23 чэрвеня 2010 л.Б.

Saturday, June 5, 2010

КАНОН ЗВЫШГОДНАЙ ЕЎФРАСІНЬНЕ ПОЛАЦКАЙ, АСЬВЕТНІЦЫ БЕЛАРУСІ

Песьня 1

Ірмас: Як па сухому прайшоў Ізраіль па бяздоньню, бачачы ганіцеля фараона тонучым, цуд гэты пераможнай песьняй Богу апяваем.

Прысьпеў: Зь лікамі вышэйшымі прад Госпадам, як служка Боская прадстоячы, звышгодная маці нашая Еўфрасіньня, аб нас няспынна маліся, каб атрымаць нам вечныя даброты малітвамі тваімі.

У юнацтве прычасьціўшыся сьвятых запаветаў Госпада і пажадаўшы Яму адзінаму служыць, пагрэбавала ты славай і багацьцям сусьвету гэтага.

Прысьпеў: Зь лікамі вышэйшымі прад Госпадам, як слуга Божы прадстоячы, звышгодная маці нашая Еўфрасіньня, аб нас няспынна маліся, каб атрымаць нам вечныя даброты малітвамі тваімі.

Хріста палюбіўшы, бацькоў і родзічаў тваіх і жаніха зямнога пакінула ты, звышгодная, і манаскае жыцьцё прыняла.

Скрухай напоўніліся сэрцы бацькі і маці тваёй, калі ў анёльскім вобразе пабачылі табе, улюбленую дачку сваю, ты ж словамі добрымі, адукаваўшага табе Сьвятога Духа, суцешыла іх у дабрыні.

Як у алеі дабрыні сьвятых намошчаная на грамніцы, маці, Жаніха твайго малі, асьвяці вочы сэрца майго, ноччу жыцьцёвай запамрочаныя, ды годна табе ўслаўлю.

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу.

Розум дасканалы ў маладыя гады, маці, здабыўшы, дзёрзкае цела душы скарыла ты, ад юнацтва ўзяўшы Крыж Хрыстовы і дабрадатны цягар лёгка прыняўшы.

Цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Багародзічны: Скрухі завіруха ахінае набожную маю душу, і бед воблакі сэрца мае пакрываюць, але Сьвятло нарадзіўшая, боскае і спрадвечнае, зазьзяй мне сьвятлом радасьці.

Песьня 3

Ірмас: Няма сьвятога, апрача Табе, Госпад Бог мой, узьняты рог верных Тваіх, Збаўца, і замацуй нас на камені спавяданьня Твайго.

У працы рук тваіх, звышгодная, паслужыла ты Хрысту Збаўцы нашаму, богадагаджальна ўдасканальваючыся у перапісваньні і перакладаньні кнігаў сьвятых, і коштамі за іх атрыманымі, суцяшала ты ў хрысьці братоў нашых патрабуючых.

У пакоры і послуху, у посьце і малітве, у працы і ўсяночным служэньні, і малітвах каленасьхілёных добра служыла Госпаду твайму, звышгодная.

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу.

Сну не дала ты вачам сваім, не ведала драманьня, Еўфрасіньня, пакуль не атрымала ты ў сэрцы тваім месца годнага пасяленьня.

Цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Багародзічны: Зьдзівіла праўдзіва цяпер мяне, Уладар, дабрадатная Твая, Богаюначка, і маці Твая, таму слаўлю Табе, і апяваю, і шаную шматлікую Тваю міласэрнасьць да нас.

Кандак, тон 8: Чыстае свае дзявоцтва і чыстая міласэрнасьцю, як сьвяцільнік ялеем, упрыгожыўшую і зь мудрымі дзевамі ў усясьветлы палац Хрыстовы ўвашоўшую, Еўфрасіньню звышгодную ўсяславім і прыпадзем да ўсягодных яе мошчаў, насалодзімся яе добрым водарам і замілавана засьпяваем ёй: Як маючая дзёрзкасьць да Хрыста Бога, малі пазбавіцца злых запалаў і выратавацца душам нашым.

Кандак, тон 4: Зьзяўшы ў зямлі Полацкай, айчыну сваю, як Аўраам пераняўшы, Еўфрасіньня, зямлю высокую вобразам, горны Сіён, тым жа цела твае душеўнай добрамужнасьцю, пакутай поснай як ахвяру прыносіла ты міласэрнасьцю сваёй, аддаўшаму Сябе за людзей ахвяру добрапрыемную.

Ікас: Прамудрасьць Саламону прымем у Бога, хваліць Бога ў псальмах мужалюбчай жанчыны, якая свайму мужу дзьве рызы зрабіла, я ж цяпер у сьпевах слаўлю богалюбчую Еўфрасіньню, ноччу і днём уздымаючую звышгодныя далоні да Бога, каб ад агню збавіць нязгаснага, зубнога скрогату і ўсіх пакутаў, дзеля нас, веруючых, аддаўшага Сябе ў ахвяру Айцу добрапрыемную.

Сядальны, тон 4: Анёла бачыць зрабілася годная ты, звышгодная маці Еўфрасіньня, трохразова наведваў цябе анёл, абвяшчаючы табе волю Госпада, ды пойдзеш на месца, што завецца Сяльцо, і пабудуеш там манастыр дзявочы, Богу пажаданы.

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу, цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Багародзічны: Адзіная праўдзівая хрысьціянаў апякунка, усялякага злога нападаў, бед і скрухі пазбаў і малітвамі Тваімі выратуй душы нашы.

Песьня 4

Ірмас: Хрыстос мая моц, Бог і Гасподзь, Усягодная Царква набожна сьпявае заклікаючы, ад сэнсу чыстага, аб Госпадзе сьвяткуючы.

Анёл апавясьціў сьвяціцелю Полацкаму Ільлі табе, звышгодная, даць месца, дзе ты манастыр пабудуеш.

Як ляжыць на галаве царыцы вянец, так спачывае Дух Сьвяты на табе, звышгодная, так абвясьціў анёл сьвяціцелю.

І як міро узыходзіць да Бога, так ўзыходзіць малітва звышгоднай, і так сонца сядзіць на цьвердзі нябёснай, так празьзяла Еўфрасіньні прад анёлам боскім, мовіў анёл пры зьяўленьні сьвяціцелю.

Вопраткай нагім і багацьцям жабракам, гадвальніцай патрабуючым была ты і людзям усім маці, злога пазбаўляючая ўсіх да табе заклікаючых, таму твая памяць на вякі вякоў захоўваецца, Еўфрасіньня, горада Полацка і ўсёй зямлі Беларускай слава.

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу.

Нявеста Хрыстова, маці праўдзівая, ялей добрага водарны зьяднаўшы ў дзявоцтве і вельмі моцна любіўшая Госпада, і цяпер радуешся вечна, у палаць нябесны ўзышоўшая і Бога сьвет прымаючы.

Цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Багародзічны: Дзе іншую атрымаем абарону, да каго прыбяжым; дзе ж і выратуемся; якую добрую атрымаем памагатую, скрухай жыцьцёвай апантаны і бурамі хістаемы; на Табе адзіную спадзяюся, і маю дзёрзкасьць славіць, і прыбягаю пад пакрыў Твой: выратуй мяне.

Песьня 5

Ірмас: Боскім сьвятлом тваім, сьвяты, ранішнія душы табе прадстоячыя любоўна асьвяці, малюся табе, слова боскае праўдзівага Бога, выведзі мяне зь цемры грахоўнай.

Радасьці і зьдзіўленьня ад бачаньня анёла напоўніўся архірэй адразу і паклікаў цябе, звышгодная, апавясьціць цябе аб дзіўным бачаньні. Волю Госпада твайго старана выканала ты, звышгодная, і прыйшла на месца, указанае табе анёлам, і там асялілася. На адзінага Госпада спадзяваньня цьвёрдае мела, з пакорай галечу ў маёнтку церпячы.

На разумным камяні храм нерухомы стварыла ты, слаўная, і трымценьня запалаў злых пазбегла ты, набожным духам параклітавым узятая ў вышэйшую і нябесную сялібу.

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу.

Пагрэбавала бацькоўскай славай і гонарам, але самотнае жыцьцё свае, Еўфрасіньня, палюбіла ты, і Крыж Хрыстовы на плечы ўзяўшы, пакрочыла за Ім, бо клікаў гасподзь табе.

Цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Багародзічны: Які падарунак Цябе прынесьці ўдзячна за асалоду Тваіх дарункаў і бязмернае міласэрнасьці; таму слаўлю, апяваю і ўсяшаную Тваю невымоўную да мяне міласьць.

Песьня 6

Ірмас: Жыцьцёвае мора ў буры злых запалаў бачачы, да ціхай прыстані Тваёй прышоў, малю Табе: вызвалі ад тленьня жыцьцё мае, усяміласьцявы.

Бачыўшы анёлавобразнае твае жыцьцё, шматлікія дзевы пажадалі заручыцца з Хрыстом і ў чыстым дзявоцтве Яму адзінаму служыць.

Сястра твая, княжна Зьвеніслава, пераймаючы табе, пагрэбавала славай і асалодамі сусьвету гэтага і да табе прыйшла, цяжар добры Хрыстовы на сябе ўзяць.

Бачыўшы як памнажаюцца сёстры твае духоўныя, Еўфрасіньня ўсясьвятая, пажадала ты пабудаваць храм Госпаду Ўсятрымаючаму, годнага і слаўнага Яго Зьмяненьня.

У чашы сваёй віно ўсёй душой чэрпаўшы і слуп добры паставіўшы, пажадала ты: хлеб мой ешце і віно пейце ўсе патрабуючыя.

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу.

Малітоўніцай да Бога, галубкай, была ты з пасрэбраным сьвятлом крыламі, слаўная, золатам жа зьзяла паміж родамі набожнымі справамі сваімі.

Цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Багародзічны: Суцяшэньня ўсім у жальбе, і хворым вылячэньне Ты, Багародзіца, і ўсядасканалая перамога сьмерці, і невычэрпнай крыніцай жыцьця, і ўсіх молячых да Табе ў бедах добрая і хуткая абарона.

Кандак, тон 8: Абраная Богам ад нараджэньня і пакліканая на служэньня Яму, у чыне анёльскам Госпаду паслужыла слаўна, і звышгодна пажыўшы і цяпер зь нябеснымі сіламі Госпада ўсяславіш, аб нас жа, грэшных, прад Госпадам молішся, з радасьцю і любоўю засьпяваем цябе: Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова ўсячыстая.

Ікас: Анёльскае на зямлі жыцьцё пражыла ты, чыстатой і пакорай, послухам і цярпеньням, міласэрнасьцю і ўстрыманьнем Госпаду дагадзіла ты, і цяпер ў сьвятле сьвятых спачываеш пасьля працы сваёй, ад нас прымі сьпеў гэты: Радуйся, дзева душой і целам; радуйся, настаўніца манашак звышгодная; радуйся, яшчэ на зямлі зарабіўшыся годнай бачыць анёла; радуйся, ад Госпада праз анёла загад прыняўшая манастыр пабубаваць; радуйся, з руплівасьцю волю Ягоную выканаўшая; радуйся, усе асалоды зямныя адкінуўшая дзеля Хрысту служэньня; радуйся, нябесным жаніхам Ісуса сябе абраўшая; радуйся, у чыстаце, пастах і малітвах яму паслужыўшая; радуйся, найвышейшы скарб — Годны Крыж, зямлі сваёй ў суцяшэньне і зацьвярджэньне пакінуўшая; радуйся, у нявячэрням сьвятле Ўладарства Боскага цяпер перабываючы; радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова ўсячыстая.

Песьня 7

Ірмас: Расадатнай вогненую печ зрабіў анёл звышгодным юнакам, халдзееў жа апаліў загадам боскім, ката ўгаварыў крычаць: дабраслаўлёны ёсьць Бог айцоў нашых.

Ня толькі аб сваім выратаваньні рупілася ты, звышгодная маці, але аб усіх, каго табе Гасподзь даверыў. Іх навучала ты ў законе Госпада выконваць волю Ягоную.

Узорам была іы славеснаму твайму статку, усячыстая Еўфрасіньня, справамі добрымі, пакорай уздымалась, і послухам прыцягвала, і цярпеньнем сьцьвярджала, знаходзячыся ў непахіснай любові да Госпада.

Калі адбывалася стварэньня храму Госпада, анёл падтрымлівае будаўніка, кажучы: Яне, крочыць на сяброў дзёрзка падняўшы меч, забараняю табе, як зброяй двухвострай адсякаючай, словам Боскім жахаючы.

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу.

Здалёк зьбіраючы Боскі скарб, як далёка плаваючы карабель, пальцы летапісца добра пісалі: ты, боганатхнёная, разумных скіроўваеш і падаеш патрабуючым.

Цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Багародзічны: Усёй душой, і думкамі, і сэрцам, і вуснамі Табе, Богародзіцу, слаўлю, насалоджываясь Тваімі вялікімі падарункамі, і Тваёй міласьцю, і бязмежнасьцю цудаў Тваіх.

Песьня 8

Ірмас: З полымя звышгодным расу падаў, і набожнага ахвяру вадой папаліў, бо ўсё робіш Хрыстос, толькі калі пажадаеш, Цябе праслаўленьне ўзносім ва ўсе стагодзьдзі.

З верай і непахісным спадзяваньням памалілася ты, звышгодная, да Госпада, і пачуў Гасподзь маленьня вернай слугі Сваёй, і цуд адбыўся стварэньням храму Яго.

Радасьцю і вясельлям напоўнілася ты, звышгодная Еўфрасіньня, калі адбылося стварэньня храму, у ім жа малілася ты зь сьлязамі ў вачах, каб просьбы нашы да Госпада пачуты былі.

Магутна была прад Госпадам малітва твая, залаты храм, створаны табой, праз шматлікія стагодзьдзя цэлым і непашкоджаным захаваўся.

Збаўленьня атрымаўшы, Гасподзь, горкага асуджэньня, Ты ўкусіў дзеля дрэва разумнага Тваім укрыжаваньнем, Еўфрасіньня заўсёды па серадам і пятніцам жорсткі пост трымала, калі цела памірае, а душа ажывае радасьцю, боскай у нярэчывым целе.

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу.

Плодагадовымі вербамі цялеснае дыханьня, як на хвалях рачных, павесіўшы, у буры жыцьцёвай клікала ты: А калі забуду табе, Ерусаліме, не прапанаваўшы ў пачатку радасьці, зачынены будуць вусны мае і язык мой прыліпне да гартані маёй праўдзіва.

Цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Багародзічны: Беды, і скрухі, і патрэбы паланілі мяне, запалы злыя і спакусы жыцьцёвыя, але прымі мяне і захавай, Багародзіца Ўсячыстая, сьвятым сваім пакровам.

Песьня 9

Ірмас: Бога чалавеку немагчыма бачыць, на Яго ж ня здольны чыны анёльскія глядзець: Табой жа, Усячыстая, зьявілася чалавекам Слова ўвасобіўшыся, Яго ж найбольш усяго шануючы, зь усімі нябеснымі Табе праславім.

Пажадала ты мець у манастыры сваім абраз Усячыстая Багародзіца, яго ж і атрымала боганатхненна, і радасьцю гэтаю напоўніўшыся, шматлікія ўдзячныя малітвы да Госпада і Ўсячыстае Маці ягонай узьнесла ты.

Пачэсны крыж ты зрабіла высілкамі сваімі, сьвятая маці, і ўклала ў яго частку жыцьцядаўчага дрэва дзеля асьвячэньня і збаўленьня ўсіх, што пакланяюцца яму і зь любоўю і страхам цалуюць яго.

Шмат гадоў у цеснай кельлі пры храме Госпада, у малітвах і каленасхіленьні праводзіла ты, звышгодная Еўфрасіньня, як бесьцялесная на зямлі знаходзячыся.

Ты пайшла, не як царыца паўднёвая, але з трымценьнем, каб убачыць царкву, збудаваную людзьмі, і магілу, у якой Творца ўсяго і Боская мудрасьць прабыў тры дні. Там Бог ласкава пажадаў прыняць цябе да Сябе, добрая дзева.

Дабраславім Айца, і Сына, і Сьвятога Духа.

Некалі мудрацы прынесьлі Табе, Творца ўсіх, ладан, сьмірну і золата. Еўфрасіньня ж прынесла душу чыстую і цела, і жыцьцё бездакорнае. Яна крыжавала сябе з Табой, каб з Табою ўваскрэснуць і ўладарыць у Тваім валадарстве.

Цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Багародзічны: Ты Ўсясьвятая Дзева, прыняла радаснае прывітаньня ад анёла. Таму і мы разам зь усім родам чалавечым па—эвангельскі ўсклікнем: Радуйся, Поўная ласкі, Гасподзь з Табою!

АКАФIСТ ЗВЫШГОДНАЙ МАЦI НАШАЕ ЕЎФРАСIНЬНI ПОЛАЦКАЕ

КАНДАК 1

Абраную Хрыстову нявесту сьпевамі сёньня ўзьнясем у славе, праваслаўныя, Еўфрасіньню Полацкую; княжна гэтая палац бацькоўскі пакінула і ў манастве жывучы шматлікіх скіравала да ўратаваньня; у сьветлым градзе Ерусаліме плоцьцю памершы, на нёябёса да Хрыста пайшла і побач з пасадам Госпада малітвы за нас, грэшных, узносіць. У Ерусаліме была ўслаўлена як дабраслаўлёная. Мошчы яе сьвятыя ў Кіеў пранесеныя і ад няверных язычнікаў уратаваныя, у Пячорах Кіеўскіх пахаваныя побач з айцамі сьвятымі Кіева—Пячорскімі.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

ІКАС 1

Анёльскі пажыўшы, звышгодная, манаскім жыцьцём пераймала Хрысту і нябёснай радасьці ўдастоілася прычасьціцца па сканачаньні жыцьця зямнога, і зараз з нябёсаў глядзіш як цябе славяць:

Радуйся, Беларускай зямлі Слава; радуйся, славы рода Рагвалодава спадкаемца.

Радуйся, сьвятой Рагнеды—Анастасіі спраў пераемніца; радуйся, княжых бацькоў дзіця богаабранае.

Радуйся, Кіеўскай Царквы слава нязгасна; радуйся, дзева чыстая.

Радуйся, манашкам супакаеньня; радуйся, да Ерусаліму нябеснага кіроўца.

Радуйся, абаронца ўсіх да цябе клічучых; радуйся, хвароб лекар нябачны.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 2

Знак быў радасны, калі пасьля нараджэньня прынесьлі табе, услаўленая, бацькі твае ў хорам Госпада: там у купелі хрысьцільнай ад першароднага грэху адмылася праз пагружэньне і мірам сьвятым памазаўшы цябе, сьвятар прывёў цябе да Хрыста, і бачыў абраньне Тваё да служэньня анёльскага: Алілуя.

ІКАС 2

Розумам, з нябёсаў асьвячоным і з чыстым сэрцам, ты ад юнацтва ахвяравала сябе Хрысту. У храм сьвяты прыйшоўшы і ў працах богахвальных увесь час перабывала. Славім цябе:

Радуйся, Хрыста нявеста ад хрысьцільнае купелі; радуйся, мірам дабрадзейным памазаная.

Радуйся, Духа Сьвятога каўчэг прачысты; радуйся, гэтым прымудрая ў выратаваньні.

Радуйся, да дабра з нябёсаў закліканая; радуйся, розум прасьвяціўшая малітвай.

Радуйся, у дабрыні сумленьне моцнае трымаючая; радуйся, ад юнацтва ішоўшая па шляху добрагодансьці.

Радуйся, сышоўшая з шляху згубнага; радуйся, працалюбчая юначка.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 3

Узьмоцьненая сілай Ўсявышняга, палюбіла ты, звышгодная, навуку кніжную і належна вучылася; мудрасьць кніжную даведаўшыся, перавагу прад іншымі — боскім кнігам аддала, што да мудрасьці выратаваньня прыводзяць усялякага чалавека, рупліва чытала кнігі боскія, сьпяваючы Госпаду: Алілуя!

ІКАС 3

У манастыр твой прыходзілі шматлікія, прыходзілі за праваслаўным вучэньнем кніжным і атрымлівалі. За гэта молімся табе, усяхвальная, пабач гэта і адукуй ў мудрасьці ўратаваньня цябе славячых:

Радуйся, ключ мудрасьці адшукаўшая; радуйся, бо мастацтва кніжнае пазнала ад юнацтва.

Радуйся, гэтым адчыніўшая браму богапазнаньня; радуйся, шануючая Сьвятое Пісаньня.

Радуйся, пабачыўшая ад гэтага сьвету ўтварэньне; радуйся, замілаваная Хрыстовай любоўю да грахоўнага роду чалавечага.

Радуйся, палюбіўшая, палюбіўшага нас Госпада; радуйся, Яму Адзінану сябе ахвяраваўшая.

Радуйся, у палац Славы Госпада ўзятая; радуйся, дзяўчына, маладым дзяўчатам нябачная ў навуцы дапаможніца.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 4

Ад сьвецкай славы ўцякла ты, звышгодная, і адмовіўшыся ад шлюбу з жаніхамі паважнымі, пажадала дзеля адзінага Жаніха Нябеснага Хрыста жыць і працаваць, сьпяваючы Яму: Алілуя.

ІКАС 4

Чула ты, звышгодная, як Апостал кажа: бясшлюбным і ўдовам – дабро ім ёсьць, калі будуць як і зараз, бо тым дагаджаюць Госпаду; і тым добра праславілася. Тым жа цябе ўзьвялічваем:

Радуйся, дзявоцтва чыстае; радуйся, шлях жыцьця манаскага абраўшая.

Радуйся, лёс дзявоцтва прыняўшая і прыняць здолеўшая Дабро Боскае; радуйся, сьвецкага тлуму пазьбегнуўшая.

Радуйся, Марыі Лазаравай спадкаемца; радуйся, ў хораме да ног Госпада прыпадаючая.

Радуйся, бо да ліку пакутніц і сьвятых жанчын далучылася; радуйся, адкінуўшая спакусы сусьвету тленнага.

Радуйся, незьлічонымі дабротамі ў нябесным хораме Госпада прычасьціўшаяся; радуйся, праведнага жыцьця ўзор.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 5

Бога праведнага пазнаўшы, ня спалохалася ты, Еўфрасіньня, цяжкасьцей жыцьця манаскага і дом бацькоўскі пакінуўшы да манастыра прыйшла ды сьлёзна прасіла ігуменьню аб пострыгу. Сусьвет грэшны адкінула і вобраз анёльскі прыняла, каб спадобіцца сьпяваць Хрысту: Алілуя.

ІКАС 5

Лекара Нябеснага маліла ты, усяхвальная, каб скарбуту бацькоў тваіх, што ўходам тваім утворана, на радасьць ператварыў, бо Хрысту служачы, за нарадзіўшых цябе малілася. За гэта хвалім цябе годна:

Радуйся, абраная Богам; радуйся, таемна з бацькоўскага дому сышоўшая.

Радуйся, у манастыр усё чуўшай княгіні Раманаўны; радуйся, усклаўшая руку на арала спраў духоўных.

Радуйся, шлюбны вянец адкінуўшая; радуйся, галаву пакрыўшая клабукам любові.

Радуйся, замест вопраткі шлюбнай, вопратку схімы абраўшая; радуйся, манаства прыняўшая і словам Боскім як мячом непераможным ўзброіўшыся.

Радуйся, крыж Хрыстовы як сьцяг веры прыняўшая; радуйся, не пакінуў цябе Гасподзь у веры.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 6

Апостала Паўла казаньне пазнаўшая: усялякі прыняўшы ад усіх утрымаецца, у послуху і посьце няспынна жыла ты, звышгодная, у манастыры Полацкім. Сьпевамі псальмаўскімі малілася ты ў добрым выбары ўмацаваная, няспынна славіла Госпада: Алілуя.

ІКАС 6

Узьмацьнілася ты, звышгодная Еўфрасіньня, і сышла дабрыня на табе. Перасялілася ты ў кельлю сабору сьвятой Сафіі Полацкай, у працы няспыннай знаходзячыся, кнігі сьвятыя перакладала і перапісвала. Княства слаўнае Полацкае вучэньнем карысным напаўняла і чула ад усіх:

Радуйся, Полацкая слава; радуйся, дзевам зьзяньня.

Радуйся, зорка добрагоднасьці; радуйся, пакорай напоўненая.

Радуйся, у послуху зацьверджаная; радуйся, з пакорай скарбуту цярпела.

Радуйся, пры храме жыўшая, як у старажытнасьці Богаюначка жыла; радуйся, княжна мудрая і манашка прачыстая.

Радуйся, кветка посту; радуйся, сьвет пакоры манаскай.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 7

Хоць шматлікія дзевы і жонкі былі выратаваныя табой у манастве, Уладыка Хрыстос даў табе вядзеньне: Пабачыла ты, звышгодная Еўфрасіньня, сябе перанесенаю да царквы Спаса ў Сяльцы ды Анёла, што мовіў: “Тут табе быць загадана!” Ты ж, ад сну паўстаўшы, узрадаваўшыся сьпявала: Алілуя.

ІКАС 7

Адбыўся новы цуд: той жа Анёл зьявіўся да сьвяціцеля Ільлі, загадаў яму аддаць Сяльцо на жыцьцё звышгоднай Еўфрасіньні і на царкву, і на малітву. І гэтак зрабіў сьвяціцель. Памятаем усё гэта і цябе славім:

Радуйся, анёльскі жыўшая; радуйся, Анёла Гасподняга пабачыўшая.

Радуйся, салодкай размовы яго прычасьніца; радуйся, бо Ён і прад сьвяціцелям аб табе хадатайнічаў.

Радуйся, Анёлам на ўсіх тваіх шляхах абароненая; радуйся, пакровам крылаў яго агароджаная.

Радуйся, бо спатыкнулася аб камень гонару; радуйся, бачаньня знака анёльскага удастоіўшыся.

Радуйся, да цябе зьявіўся той, хто бачыць твар Айца нашага Нябеснага; радуйся, не гнявіўшая ахоўніка нічым сьвецкім ды грэшным.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 8

Вандроўнік, прытулак пабачыўшы, радуецца і, прыйшоўшы, супакой там прымае. І ты, звышгодная, з радасьцю выканала ўсё, пры царкве ў Сяльцы жыць пачала з адною манахіняй. Заснавала манастыр і пачалі ўзносіцца з яе сьпевы вялікія Богу: Алілуя.

ІКАС 8

Усё бачыць Гасподзь, нічога таемным не застанецца. Абярае кожны шлях жыцьця і па жыцьцю кожнага судзіць Гасподзь. Памянуўшы гэта, цябе хвалім:

Радуйся, дабрадзейны цяжар Гасподні падняўшая; радуйся, па голасу анёльскаму ў пустыню сышоўшая.

Радуйся, толькі кнігі сьвятыя з сабою прынесшая; радуйся, у адзінай вопратцы перабываўшая.

Радуйся, з трыма малымі хлябамі пакінутая; радуйся, якая і манастыр слаўны тут пабудавала.

Радуйся, пустыні ўпрыгожаньне; радуйся, бо і родзічамі на подзьвіг гэты дабраслаўлёна была.

Радуйся, уладыкам Ільлёй супакоеная; радуйся, бо хутка да цябе шматлікія манахіні сышліся.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 9

Усяміласьцявага Спаса хорам у манастыры звышгодная збудавала, сьвятымі абразамі ўпрыгожыла яго. І так дагаджала ты дабрыні Боскай, што чутны былі ў тым храме галасы анёльскія і цуды шматлікія адбываліся. Бачыўшы ўсё гэта з замілаваньнем сьпявала ты: Алілуя.

ІКАС 9

Прамудрай была ты, звышгодная, памятала словы Хрыстова, што калі навучыць каго запаветам Яго і ўспрыме той навуку гэту – будзе прыняты ў Царства Нябеснае, і, навучаючы дабрагоднасьці сёстраў сваіх, паклікала іх да служэньня Госпаду. Таму цябе велічаем:

Радуйся, манашкам статут жыцьця манаскага; радуйся, каноны сьвятыя шанаваўшая.

Радуйся, скарбутным дапамога ў цярпеньні; радуйся, бо была ўсім вобразам пакоры і добрапрыгожага шляху.

Радуйся, выкрывальніца асуджэньня і шматслоўя; радуйся, сяброўка падарунку асьветніцтва сэрцаў.

Радуйся, мудрая дарадца пытаючых; радуйся, міратворца ваюючых.

Радуйся, дабрадзейным упрыгожаньне; радуйся, вялікая беларуская дзева.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 10

Дзеля народу свайго ўратаваньня і супакаеньня, Эфескую ікону Ўладаркі нашае Багародзіцы вымаліла ты з Царграда ў дабраслаўлённы град Полацак. манастры іншы ўтварыўшы, гэтай іконай упрыгожыла; ўласным прыкладам пакліканьне сястры і дзьвух дачок брата, Кірыяну і Вольгу разбудзіла. І заручыла з Хрыстом і ў манастырах сваіх кіруючымі паставіла. Дзеля ўратаваньня чалавечага працавалі яны і сьпявалі Госпаду: Алілуя.

ІКАС 10

Сьцяною моцнай ад спакусаў ёсьць пакора твая; усе загады зьдзейсьніўшы, лепш за золата і дыямэнтаў, пакораю і послухам упрыгожыла душу сваю. Тым жа цябе ўзьвялічваем:

Радуйся, слуга чыстая Дзевы Ўсячыстай; радуйся, упрыгожыўшая Полацак цудатворнай іконай Маці Боскай.

Радуйся, найкаштоўнішы скарб зямлі Беларускае; радуйся, пакліканьні манаскія абуджаючая.

Радуйся, людзей на шлях выратаваньня вядучая; радуйся, мудрая кіраўніца ў выратаваньні.

Радуйся, дзьва манастыра сьвятых, як зоркі запаліўшая; радуйся, асьветніца зямлі Полацкай.

Радуйся, садоўніца дрэва манаскага; радуйся, пакорай скрыўшая веліч сваіх подзьвігаў.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 11

Сьпевамі хвалім цябе, цярпеньню твайму дзівуемся, звышгодная, працы свае зрабіўшы і беды вытрымаўшы, скіравалася на сконе жыцьця свайго да Сьвятой Зямлі. Каб, калі пажадае Гасподзь, да яго там перасяліцца, подзьвіг манаства вытрымаўшы, з сьпевамі: Алілуя.

ІКАС 11

Сьветач зямлі Беларускае! Калі плоцьцю пакінула нас, звышгодная, духам з намі няспынна перабываеш. У хораме табой створаным, молімся да крыжа табой створанага, схіляемся, молімся табе: прымі ад нас шчырыя пахвалы:

Радуйся, Беларусі зьзяньня; радуйся, Царквы Кіеўскай слуп нерукатворны і непахісны.

Радуйся, слава Зямлі Сьвятой з поўначы прывандраваўшая; радуйся, труне Хрыстовай пакланіцца удастоіўшыся.

Радуйся, лямпаду ад зямлі Беларускае запаліўшая; радуйся, каля труны Хрыстовай да Хрыста адышоўшая.

Радуйся, у Крыжа Гасподняга жыцьцё зямное пакінуўшая; радуйся, сьвятыя таямніцы пры сконе прыняўшая.

Радуйся, сьвятымі на нябёсах радасна сустрэтая; радуйся, вянцом славы ад Нябеснага Жаніха ўвенчаная.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 12

Дабрыні прычасьніца, молімся да цябе, Еўфрасіньня ўсяхвальная, маліся да Ўсявышняга за зямлю Беларускую, за нашу праваслаўную Кіеўскую Царкву, за мудрасьць ды чысьціню жыцьця народнага. Як дачка абраная будзе зямля наша, і дзеці яе будуць заўсёды сьпяваць Богу: Алілуя.

ІКАС 12

Сьпяваем табе, абаронцы нашай перад Госпадам, манахіням манастыра твайго сьвятым пакровам і умацаваньнем, радуемся табе, звышгодная, малітвамі тваімі сагрэтыя, з любоўю узьвялічваем цябе:

Радуйся, мошчы твае сьвятыя ў айчыну прынесеныя, квітнеюць нятленнасьцю; радуйся, усехвальная, сьвятой Рагнеды—Анастасіі праўнучка.

Радуйся, роўнаапостальнай сьвятой Вольгі і ўсяго дабраслаўлёнага хору жанчын справядлівых суразмоўца; радуйся, у лік сьвятых прынятая.

Радуйся, нябачная наша заступніца; радуйся, хворых лекаваньне дзіўнае.

Радуйся, сумных суцяшэньне праведнае; радуйся, радасьць скарбутных.

Радуйся, апора да цябе заклікаючых; радуйся, абаронца наша няспынная прад Хрыстом.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 13

Маці наша, звышгодная Еўфрасіньня! Малі за нас Госпада і Маці Ягоную Ўсячыстую, няхай умацуе нас у веры, скіруе да выратаваньня, юнацтва ў чысьціні захавае, справядлівых умацуе ў подзьвігу, вылечыць захварэўшых, адшукае заблукаўшых, памёрлым прабачыць і ў палацы свае скіруе. Няхай адвечна Анёлы хвалебна сьпяваюць: Алілуя (тройчы)

ІКАС 1

Радуйся, Беларускай зямлі Слава; радуйся, славы рода Рагвалодава спадкаемца.

Радуйся, сьвятой Рагнеды—Анастасіі спраў пераемніца; радуйся, княжых бацькоў дзіця богаабранае.

Радуйся, Кіеўскай Царквы слава нязгасна; радуйся, дзева чыстая.

Радуйся, манашкам супакаеньня; радуйся, да Ерусаліму нябеснага кіроўца.

Радуйся, абаронца ўсіх да цябе клічучых; радуйся, хвароб лекар нябачны.

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

КАНДАК 1

Радуйся, Еўфрасіньня, нявеста Хрыстова дабраслаўлённая і ўсягодная!

МАЛIТВА

О, сьвятая й слаўная апякунка й асьветніца Беларускага народу, маці наша Еўфрасіньня! Глянь ласкавым вокам сваім на братоў і сёстраў тваіх, што з любоўю й надзеяй вочы душаў сваіх да цябе падымаюць. Ты ня асудзіла нас, што мы ў няволі сваёй доўгі час не маглі славіць у сьвятынях сваіх сьвятога імяні твайго. Бо мы ведаем, што гэта ты сьвятымі малітвамі сваймі выпрасіла нам ласку Збаўцы нашага, і мы цяпер у сьвятых цэрквах сваіх можам аддаваць хвалу Трыядзінаму Богу й цябе, апякунцы нашай. Таму і ўдзячныя сэрцы нашы, поўныя любові й падзякі да цябе, у захапленьні сьпяваюць: Радуйся!

Прымі, заступніца нашая, гэтую малітву братоў і сёстраў тваіх, як нашу невымоўную падзяку, любоў і хвалу табе – надзея, слава й пацеха наша! Усе мы з радасьцю аддаём сябе пад сьвятую апеку тваю. Маліся й далей за шматпакутны народ наш перад пасадам Усявышняга, каб мы сталіся вернымі і набожнымі, выбраным народам Ягоным! Каб ён Духам Сваім Сьвятым узьмацьняў і прасьвятляў душы і сэрцы нашых пастыраў і правадыроў, пацяшаў і радаваў нашых удоваў і сірот, а ўсім нам паслаў спакой і радасьць. Каб зрабілася вольнай зямелька наша і бот маскальскі прыпыніў таптаць яе. Каб усе разам там, на Беларусі, маглі славіць цябе і сьпяваць хвалу Яму, Збаўцу нашаму, ды цешыцца й радавацца ў валадарстве славы Ягонай на вякі вякоў. Амін.

Беларуская Аўтакефалія