Sunday, February 22, 2015

КАЗАНЬ У ДАРАВАЛЬНУЮ НЯДЗЕЛЮ

Пакайцеся,  бо наблізілася Царства Нябеснае.
Мц. 04:17
У імя Айца, і Сына, і Духа Святога.
Дарогі браты і сёстры!
Вось і надышла Даравальная нядзеля. Мы наблізіліся да Вялікага посту і стаім ўжо, як бы на парозе гэтага вялікага часу, дадзенага нам Святой нашай Маці Царквою для нашага выратавання, для нашага выпраўлення, для нашага пакаяння.
Гэты апошнія дзень перад доўгай дарогай малітвы і пакаяння, кожны з нас перажывае асаблівым чынам, з вялікай надзеяй на тое, што наступіць пост, і мы зможам змяніцца, што нарэшце-то ў нас перарасце, стане іншым, падобным на царства нябеснае. Гэта правільна, Вялікі пост, сапраўды, дадзены нам для таго, каб у нас адбілася Царства Нябеснае. А Царства Нябеснае - гэта Царства любові. А Царства любові немагчыма дасягнуць без умення дараваць, уменне быць міласэрнымі нават да сваіх крыўдзіцелям.

Таму ўсіх вас, дарагія браты і сёстры, я заклікаю, каб кожны з вас дараваў ад усяго сэрца сваіх крыўднікаў і з чыстым сумленнем ўступіў у дні Святога Посту. Менавіта да гэтага сёння кліча нас Святая Праваслаўная словах евангеліста Мацея, словам Госпада нашага Ісуса Хрыста: «Калі вы будзеце дараваць людзям правіны іх, то і Бог вам адпусціць вашыя грахі». Вось тое даступнае, зямное дзеянне кожнага, - дараваць! Не ствараць зло, не прыніжаць, не пакрыўдзіць, - а дараваць. Якая простая ўмова! Які блажэнны прынцып! Здаецца, нічога прасцей, як дараваць сваіх блізкіх і атрымаць просьбу ад Айца Нябеснага. Гасподзь прывёў нас з вамі у святы храм, у месца Славы Божай, каб змякчыць зачарсцвелыя сэрца і абудзіць нашы душы, каб паклікаць нашу свядомасць да пакаяння. Хрыстос Збаўца яшчэ раз нагадвае нам пра тое, што мы з'яўляемся дзецьмі Айца Нябеснага, Які хоча, каб мы, калі мы дзеці Божы, былі падобныя да Яго. «Будзьце дасканалыя, як дасканалы Айцец ваш Нябесны» (Мф.5,48), ва ўсім старайцеся пераймаць Айца, калі хочаце заставацца Яго годнымі дзецьмі.
Мы жывём у цяжкія і страшныя часы. Ідзе вайна, і мы ўжо бачым, як лёгка, як раптам чалавек можа з жыцця сысці ... Таму так важна памятаць, што трэба шанаваць кожным днём, кожным чалавекам, адзін адным шанаваць. Мы жывём ўнутры Святой Праваслаўнай Царквы, дзе нам дадзена каласальная магчымасць любіць адзін аднаго. Калі тут мы не здолеем песціць любоў, ні ў якім іншым месцы яе ніколі не знойдзем. Трэба вучыцца гэтай любові, і тады нешта  можа змяніцца і ў нас, і вакол нас. Дзеля гэтай любові, па сутнасці, трэба жыць. Хрысціянства толькі дзеля гэтага і існуе. Хрыстос толькі з гэтым да нас прыйшоў, каб мы навучыліся ў Яго любіць адзін аднаго.
Так давайце пранікніцеся любоўю да нашым блізкім, ўспомнім аб тых, хто нам прычыніў крыўды, зло або ладу і каго мы пакрыўдзілі, і ўзаемна прымірыцца з Богам, а праз Яго і з нашымі блізкімі, у сям'і, на працы, у грамадстве. Скінем з сябе з дапамогай Божай цяжкую грэхоўнасць нашу. Пакінем яе за парогам. Дзверы палаца ўжо адкрыць. Ужо Жаніх Нябесны чакае нас з разкрытымі абдымкамі. Пойдзем да Яго, бо ў ім - вышэйшая шчасце, радасць, вечнае даабрыня. Амін.
прат. Сяргей Горбік
9/22 лютага 2015 л.Б.


No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.