ЗВАРОТ ПАТРЫЯРХА КІЕЎСКАГА І ЎСЁЙ РУСІ -УКРАІНЫ ФІЛЯРЭТА З НАГОДЫ РАСІЙСКАЙ АНЭКСІІ КРЫМУ

Дарагія браты і сёстры!

Паважаныя суайчыньнікі !

Пакліканьне Царквы - сьведчаньне праўдзе. Таму неабходна даць маральную ацэнку анэксіі, або лепш сказаць - аншлюсу Крыму, напярэдадні зьдзейсьненага Расійскай Фэдэрацыяй.

18 Сакавік 2014 г кіраўнікамі Расеі было публічна зьдзейсьнена парушэньне трох запаведзяў Божых: ці не крадзі; не кажы ілжывага сьведчаньня на блізкага твайго Не жадай дома блізкага твайго... (і) нічога, што ў блізкага твайго (Зыход 20:15-17). Сьледзтвам узброенай агрэсіі расейскіх уладаў супраць Украіны таксама ўжо стала кровапраліцьце - забойства сэпаратыстамі ўкраінскага актывіста ў Данецку, забойства крымскага татарына і ўкраінскага вайскоўца ў Крыме.

Падбухтораныя і падтрыманыя Расіяй правакатары сеюць смуту і заклікаюць да сэпаратызму, распальваюць грамадзянскі канфлікт ва ўсходніх і паўднёвых абласьцях Украіны. У Крыму вернікаў прысягі ўкраінскіх вайскоўцаў, членаў іх сэм'яў падвяргаюць бесьперапыннаму ціску, іх запалохваюць, у тым ліку з выкарыстаньнем зброі.

У акупаваным Крыму бясьсьледна зьнікаюць грамадзкія актывісты. Тыя, хто знаходзіўся ў закладніках акупантаў і быў адпушчаны, сьведчаць аб жорсткім, нялюдзкім звароце, пастаянныя прыніжэньня, пагрозы забойствам, імітацыі расстрэлу. За ўвесь гэты таксама нясе адказнасьць асабіста расійскае кіраўніцтва.

У выступе 18 сакавіка ў Крамлі Прэзыдэнт Расіі Ў. Пуцін выкарыстаў сродак д'ябла - зьмяшаў праўду з хлусьнёй. Перакананы, што паўправда, якую з вуснаў кіраўніка расійскай дзяржавы чуў увесь сьвет, горш адкрытую хлусьню - як прыхаваная ў ежу яд больш небясьпечнай, чым яд відавочная.

Лічачы распад таталітарнага СССР “трагічнай падзеяй” ён не сказаў, што ва Ўкраіне, у тым ліку ў Крыме і Севастопалі, большасьць людзей 1 сьнежня 1991 г. на адкрытым рэфэрэндуме без усялякага прымусу падтрымалі незалежнасьць Украіны. Таксама ён ні словам не абмовіўся пра абавязальніцтвы не толькі паважаць, але і гарантаваць тэрытарыяльную цэласнасьць, сувэрэнітэт і недатыкальнасьць межаў Украіны, узятыя на сябе Расійскай Фэдэрацыяй па Будапэшцкі мэмарандум 1994 і Дагаворам аб дружбе 1997 г.г.

Акупаваўшы і анэксаваць Крым, кіраўніцтва Расіі па сутнасьці паставіла пад сумнеў усю сыстэм міжнароднага права. Цяпер, на думку расейскіх уладаў, любую спрэчку “у зоне інтарэсаў” Крамля можна вырашаць ваеннай сілай і іншымі сродкамі ціску - не лічачыся з самымі прынцыпамі праўда і справядлівасьці, міждзяржаўных і міжнародных пагадненьняў, меркаваньнем сусьветнай супольнасьці.

Пуцін ускосна гэта прызнае і сам, паказваючы на тое, што ў мінулым Расея была вымушана, у сілу сваёй эканамічнай і палітычнай слабасьці, падпісваць адпаведныя дагаворы і браць на сябе абавязацельствы. Зыходзячы з лёгік і бачачы дзеяньні, цяпер, калі Крэмль адчуў сябе моцным, ён можа дазволіць сабе адмаўляць усе абавязацельствы і дзейнічаць па сваім меркаваньні.

Матывуючы агрэсію супраць Украіны, Прэзыдэнт Расіі апялюе да агульнага гістарычнага мінулага нашых дзяржаў і народаў. Але ў розны час пад расейскай уладай, акрамя Ўкраіны, знаходзіліся яшчэ шэраг дзяржаў - Беларусь, краіны Балтыі, Польшча, Фінляндыя, Малдова, краіны Закаўказьзя і Сярэдняй Азіі. Мяркуючы па ўсім, ад расійскага кіраўніцтва зараз можна чакаць не толькі ўварваньня ў паўднёва-ўсходняю Ўкраіну, але і ў любую з гэтых краін. Бо там, як і ва Ўкраіне, ёсьць этнічныя рускія і рускамоўныя людзі, “абаронай інтарэсаў” якіх Крэмль гатовы апраўдваць сваю агрэсію.

Уладзімір Пуцін афіцыйна стаў выкарыстоўваць такія вызначэньні, як “рускі сьвет”, “гістарычная Расія”, “рускія - падзеленая нацыя “, “мы з украінскага - адзін народ”. Усё гэта, разам з настальгіяй па былой дзяржаўнай веліччу і імкненьнем рэваншу за распад СССР, зьяўляецца дакладнай копіяй ідэалёгіі і рыторыкі фашысцкіх рэжымаў ХХ стагодзьдзя, у прыватнасьці ў Германіі і Італіі.

Наглядным пацьвярджэньнем гэтага ідэйнага сувязі таксама антыўкраінская істэрыя, разгорнутая ў расійскіх СМІ. Месяцамі выліўшы на рускі народ напалову праўду і адкрытую хлусьню пра падзеі ў Украіне, адначасова блякуючы доступ да любой альтэрнатыўнай пункту гледжаньня, расейскія ўлады, як калісьці і ўлада фашысцкіх дзяржаў, падманула народ, які цяпер яе злачынныя дзеяньні ў большасьці сваёй вітае і ўхваляе.

Гісторыя нагадвае, што аншлюс Аўстрыі і захоп Судет адбыліся таксама пад лёзунгамі “яднаньне народа”, “абароны нацыянальных інтарэсаў”, “аднаўленьне справядлівасьці”. Там таксама пад рулямі зброі праводзіліся “рэфэрэндумах”, якія давалі патрэбныя захопнікам вынікі. Але пасьля « мірнага» заваёвы пачалася крывавая Другая сусьветная вайна, таму што палітыка супакаеньня агрэсара заўсёды прыводзіць не да міру, а да адчуваньня безпакаранасьці ў агрэсара і жаданьне рухацца далей.

Менавіта таму перш зьвяртаюся да ўсяго ўкраінскага народу : на нашу Радзіму вераломна напаў вораг, які акупаваў частку Ўкраіны і імкнецца наогул зьнішчыць нашу дзяржаўнасьць і незалежнасьць, вярнуць нас у імпэрскае крамлёўскае ярмо. Таму сьвяты абавязак кожнага - дапамагаць абараняць ад нападніка наш агульны ўкраінскі дом.

Мы павінны згуртавацца, таму што толькі ў адзінстве - сіла народа. Дзеяньні прадстаўнікоў украінскага дзяржавы могуць выклікаць крытыку, але варта памятаць : акупацыйная ўлада не дазволіць ніякай крытыкі.

Прыклад многіх народаў сьведчыць - згуртаванасьць і самаадданая барацьба ў абароне роднай хаты забясьпечвала перамогу нават над значна большыя лікам і мацней агрэсарам. Бо Бог не ў сіле - Бог у праўдзе.

Выказваю салідарнасьць з усімі, хто бясстрашна ўжо стаў супраць агрэсара. Вялікая павага і пашана мужнаму крымскататарскі народ, які ва ўмовах акупацыі захоўвае адданасьць адзінства Ўкраіны. Удзячны за мужнасьць архіепіскапу Клімэнта, духавенству і верным Крымскай япархіі Кіеўскага Патрыярхату - наша Царква будзе рабіць усё магчымае, каб падтрымаць іх і абараніць іх правы.

Яшчэ раз паўтару словы, сказаныя неаднаразова ад імя нашай Царквы ў гэтыя дні: украінскі народ не мае і не павінен мець ніякай нянавісьці ці варожасьці да рускага народу, нават ва ўмовах ваеннай агрэсіі супраць нашай дзяржавы. Мы хочам, і я перакананы - у будучым будзем мець сяброўскія і раўнапраўныя адносіны паміж незалежнай Украінай і дэмакратычнай Расіяй на аснове ўзаемнай павагі сувэрэнітэту і неўмяшаньня ва ўнутраныя справы адзін аднаго.

Зноў зьвяртаюся да міжнароднай супольнасьці : час заяў аб глыбокай занепакоенасьці даўно прайшло, настаў час дзеяньняў. Таму віншую больш хуткае падпісаньне пагадненьня аб асацыяцыі паміж Украінай і ЭС, прадастаўленьне Ўкраіне пэрспэктывы сяброўства ў Эўрапейскім Саюзе - як гарантыі сьвету не толькі ў нашай краіне, але і ва ўсёй Эўропе.

Зараз вырашаецца не толькі лёс Украіны, але і лёс усяго сьвету. Чалавецтва стаіць на раздарожжы: вярнуцца ў эпоху, калі адносіны паміж народамі высьвятляюцца не на аснове права і справядлівасьці, а сілай зброі і коштам мільённых ахвяраў, - ці разам спыніць цынічнага агрэсара і гэтым выратаваць сьвет ад горшага. Таму ўсе міжнародныя інстытуты бясьпекі: ААН, АБСЕ, НАТА, а таксама краінаў-гарантаў па Будапэшцкі мэмарандум павінны прыняць усе меры для спыненьня агрэсіі Расеі супраць Украіны. Дабрашчасныя міратворцы, бо яны сынамі Божымі названыя будуць !

Дарагія браты і сёстры!

У гэтыя цяжкія дні яшчэ раз хачу засьведчыць - Кіеўскі Патрыярхат з украінскім народам. Мы молімся Богу і просім абараніць нашу дзяржаву і народ ад нашэсьця іншапляменцаў, просім Госпада нябачнай сілай умацаваць Украіну ў барацьбе за праўду, свабоду і сьвет.

Заклікаю ўсіх вернікаў да такой малітвы і цьвёрда ўпэўнены, што ў гэтай барацьбе пераможа ўкраінскі народ.

Няхай Бог дабраславіць наша дзяржава, нашы мужныя ўзброеныя сілы і ўвесь украінскі народ!

Філярэт,

Патрыярх Кіеўскі і ўсёй Русі -Украіны

19 сакавік 2014