Saturday, January 25, 2014

ЁН ЗАГІНУЎ ЗА НАС ... ПАМЯЦІ БЕЛАРУСА МІХАІЛА ЖЫЗЬНЕЎСКАГА

Няма большай любові за тую, калі хто душу сваю за сяброў сваіх ...
(Яна 15:13)
Сёньня на вуліцы старажытнага Кіева зноў, як у часе татара-мангольскага нашэсьця, прыйшла раптоўная сьмерць ... і тэлефануюць званы Залатоверхіх храмаў Кіеўскага Праваслаўе !
Сьмерць ... Якое страшнае слова! Мы гэта заўсёды разумеем розумам, але калі становімся з яе тварам да твару, пачынаем разумець і сэрцам. Сьмерць - гэта нешта ненатуральнае, што пужае нашу прыроду, з чым не можа пагадзіцца наш розум. Нават Хрыстос аплакваў сьмерць свайго сябра Лазара .

Але паступае такая хвіліна, калі чалавек пераступае праз натуральны страх сьмерці і гэта бывае толькі ў той момант, калі ён устае на абарону Праўды Хрыстовай. Бо сам Хрыстос на крыжы сьмерцю перамагае сьмерць. “Адважвайцеся, Я перамог сьвет”, - кажа Ён вучням і апосталам. І толькі дзякуючы Яму хрысьціяне адзіныя ў сьвеце вераць у жыцьцё і ў ягоную вечную перамогу. Менавіта такая вера натхняе хрысьціян устаць супраць зла слуг « князя гэтага сьвету " нават пад пагрозай уласнай сьмерці.
Менавіта так устаў супраць зла наш брат Міхаіла Жызьнеўскі. Бо калі ідзе чорная хмара зла, калі яна спрабуе скарыць людзей, забраць іх свабоду, мову і зямлю, тады кожны павінен зрабіць свой выбар: Ты з Хрыстом і Яго вечнай Праўдай, ці ты аддаеш сябе ў вечнае рабства сатаны ... Гэты выбар часам страшны і балючы, ад патрэбы такога выбару дрыжыць цела і душа, коцяцца з вачэй крывавыя сьлёзы ... Міхаіл гэты выбар зрабіў ... і хоць яго жыцьцё было кароткае, але ён пасьпеў набыць самае неабходнае для ЧАЛАВЕКА - разуменьне Праўды Хрыстовай .
“Любіце адзін аднаго , як Я палюбіў вас”, - кажа Хрыстос. І вось тую вялікую любоў усім сваім маладым сэрцам зразумеў Міхаіл ... Менавіта любоў да ўсіх нас прывяла яго на Майдан, менавіта любоў прымусіла зьменіць спакойнае жыцьцё дома на барацьбу за Праўду. Таму сёньня ён ужо ў Царстве Божым, і, як пуцяводная зорка. паказвае нам праўдзівы шлях .
Перад Богам, перад усімі сваімі сябрамі , перад Багалюбівым ўкраінскім і беларускім народамі, якія сёньня аплакваюць цябе, ты сваім кароткім жыцьцём і слаўнай сьмерцю непераможна сьведчыш аб сваёй любові Бога і людзей, а гэта значыць, што Гасподзь міласэрны, Які і любіць тых, што любяць Яго, прыняў цябе, як пакутніка, у вечнае жыцьцё, дараваў табе грахі вольныя і міжвольныя, і супакоіў душу тваю з праведнікамі.
Міхаіл аддаў сваё маладое жыцьцё за ўсіх нас, за жыцьцё ў Хрысьце ўсіх людзей Украіны і Беларусі. Таму, молячыся за спачын новаадышоўшага слугі Божага Міхаіла, мы, зьвяртаючыся да яго, кажам: “Шчасьлівы ты, брат наш, бо душу паклаў за сяброў сваіх ...”. Мы молімся і верым, што абраў цябе Гасподзь, і даў табе ўбачыць сьвятло Боскасьці, супакоіў цябе з праведнымі ў Сваіх нябесных сьвятынях, дзе няма ні хваробы, ні смутку, ні ўздыханьня, але жыцьцё бясконцае. Вечная памяць твая, наш беларускі брат Міхаіл! Амін.

прат. Сяргей Горбік

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.