ДЗЕНЬ ВОЛІ

Беларусь нарадзіла нас і тут Радзіма наша, ёй прысьвячаем сьпеў наш і працу нашу.

Іх таксама прысьвяціў цар Давыд Госпаду, разам са срэбрам і золатам, якое прысьвяціў з адабранага ва ўсіх упакораных ім народаў.

Зямлю нашу і скарбы нашы, што Госпадам дадзены, павернем сябе яе Давыд у старажытнасьці павярнуў.

Ад Сірыйцаў і Маавіцянаў, і Аманіцянаў і Філістымлянаў і Амалікіцянаў, і з адабранага ў Адраазара, сына Рэхавага, цара Суўскага.

Перамагаючы ворагаў – здабываем мір Бацькаўшчыне. Бо здабываньня вольнасьці апяваюцца ва ўсе стагодзьдзя.

І зрабіў Давід сабе імя, вяртаючыся з разгрому васямнаццаці тысяч Сірыйцаў у даліне Салёнай.

А калі вораг аточыць нас, і надзея пачне сыходзіць, зьвернемся да Бога і выгукнем:

Мацуйцеся! І выявімся моцнымы змагарамі за народ наш і гарады Бога нашага. Госпад жа зробіць тое, што да спадобы яму.

Паўстанем разам за Вольнасьць Беларускую ды зьгіне жаль і страх з сэрцаў нашых.

Бо лепш нам у баі загінуць, чым глядзець на зьнявагу народа нашага і сьвятыняў нашых.

Хваліліся ворагі колькасьцю сваёй і зброяй жалезнай, але адпавядалі шыхты беларускія:

Хай ня будзе таго, каб так рабіць – ад іх цякаць! Калі надышла гадзіна дзеля нас, памрём як храбрыя за братоў нашых і недамо забрудніць славы нашай!

Трымціце ворагі і хавайцеся, бо выйшаў на бой Змагар Беларускі.

Ён пашырыў славу народа свайго, апрануў, нябыта волат, на сябе браню, апаясаўся ваярскай зброяй і распачаў змаганьня, каб мячом абараніць народ свой.

На шчыце ягоным зьзяў сьветласьцю Крыж Госпада, а Перамога было імя ягонае.

У подзьвігах сваіх на льва быў падобны, нябыта леў, што рыкае на здабычу.

На кані, што бялей сьнегу і сьвятлей сонца. З мячом узьнятым рукой моцнай.

Гнаў беззаконных, знаходзячы іх паўсюль, зьнішчаў ворагаў народа свайго.

Бо калі справа сьвятая – Госпад з намі. Калі Бог з намі – хто выстаіць супраць нас?

Беглі беззаконныя, яко спужаўшыся; усе, хто крыўды чыніў, жахнуліся, бо праз яго воля прыйшла.

Непераможная прага волі Змагара Беларускага.

Ён уразіў шмат цароў, подзьвігамі сваімі ўзрадаваў Якава. Памяць ягоная заўсёды будзе дабраслаўлёнай.

І казалі людзі аб дзеях ягоных словамі Макавейскімі:

Ён прабёг праз усе гарады Юдэі і зьнішчыў у іх ворага, адвярнуў гнеў ад Ізраіля.

Зазьзяла воляй Беларусь сьвятая, шчасьця прышло народу яе праз Змагара Непераможнага.

Слава аб ім распаўсюдзілася аж да канцоў сусьвету, і згуртаваў ён загубленых.

Ад гадзіны той апявае народ наш дабрыню Госпада.

Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу, цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.

Малітва за беларускі народ

Уладару неба й зямлі, прадвечны Божа!

Ласка Твая да нябёсаў, а праўда над воблакі! Ты ўвесь сусьвет стварыў і Духам сьвятым усё прасьвятляеш, ажыўляеш і мацуеш. А людзкі род так палюбіў, што Свайго Сына адзінароднага на зямлю паслаў, каб усе, што ўвераць у Яго, зрабілася дзяцьмі Тваімі, удзельнікамі Твайго нябеснага ўладарства.

Мы, дзеці Беларускага Народу, стараліся выконваць волю Тваю й запаветы Твае, у шчырай пакоры просім Цябе, выбач нам сьвядомыя й несьвядомыя правіны нашы. Сьцеражы нас ад усялякіх спакусаў, пашлі нам еднасьць, згоду й паразуменьня. Умацуй Сьвятым Духам Тваім зьняволеных братоў і сёстраў нашых – працай абцяжараных, і тых, хто ў вязьніцах пакутуе. Дабраслаў нашае сьвятарства і дабраслаў працу сялянства, работнікаў, настаўнікаў, пісьменьнікаў, вучоных, каб наш народ мог разумна й добра жыць і Цябе, Айца нашага нябеснага, увесь час славіць.

Асьвяці наш розум сьвятлом Твайго Дабравесьця, каб мы, як анёлы нябесныя, заўсёды былі з Табою. Пашлі Беларускаму народу слугаў Сваіх, якія пабожным жыцьцём і дзейнасьцю вялі б наш народ да лепшае долі. Пашлі нам, Госпад, дар Духа Сьвятога, каб мы сталіся народам сьвятым і свае пасланства выканалі, і Табе, спрадвечнаму Ўладару й Богу нашаму, у Сьвятой Тройцы адзінаму: вернасьць, падзяку, любасьць і славу аддавалі: Богу Айцу, і Богу Сыну, і Богу Духу Сьвятому, цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.