ПАМЯЦЬ СЬВЯТОЙ ВЕЛІКАМУЧАНІЦЫ ПАРАСКЕВЫ ПЯТНІЦЫ

(28 кастрычніка)

Сьвятая велікамучаніца Параскева названа Пятніцай. Бо бацькі яе, іканійскія хрысьціяне, зь асаблівае павагай ставіліся да дня пакут Госпада – пятніцы, а таму, калі ім Госпад Бог паслаў дачку, назвалі яе Пятніцай (па грэцку – Параскева). Захоўваючы памяць пакут Хрыстовых ва ўласным імені, яна захавала іх у сваім сэрцы і зрэшты сала далучылася да пакут Хрыстовых сваімі пакутамі. Пасьля сьмерці бацькоў атрымаўшы багатую спадчыну, Сьвятая Дзева раздала сваё багацьця бедным хрысьціянам, прысьвяціла дзявоцтва Хрысту і, няспынна згадваючы Госпада, услаўляла Яго паміж язычнікамі ў Іконіі. За пропаведзь веры Хрыста сьвятую Дзеву кінулі ў вязьніцу, а потым аддалі на пякельнае катаваньне. Гэта адбылося ў часе цараваньня Дыаклетыяна (257 – 304).

Страшнымі былі пакуты, які выпала выцерпець Параскеве. Але ў яе ўсялілася вялікая дабрыня, якая узмацніла Параскеву. У цямніцы да яе зьявіўся Анёл, які прынёс крыж пакут Хрыстовых, і адбыўся цуд – усе раны яе вылечыліся, і яна зрабілася здаровай. Новы цуд адбыўся, калі вялі сьвятую ў капішча ідальскае – па яе загаду ўсе ідалы ў капішчы пападалі і пераўтварыліся на попел. Параскеву пачалі паліць сьвечкамі, але полымя павярталася да яе катаў, і шматлікія зь іх абпаліліся. Тады ёй адсеклі мячом галаву.

Трапар сьвята

Прамудрая і ўсяхвальная мучаніца Хрыстова Параскева, / цьвёрдасьць мужчынскую атрымаўшы, а немач адпрэчыўшы, / злога перамагла і мучыцеляў пасарамаціла, / абвяшчаючы і заклікаючы: / Прыйдзіце, рубіце цела мае і ў вагне спаліце, / а я, радуючыся, іду да Хрыста, Жаніха майго. / Малітвамі мучаніцы Праскевы, Хрыстос Бог, выратуй душы нашы